E-Dergi

Statü endişesinin tarihsel bir problem olması zaten içimi rahatlattı. Ayrıca bu endişenin nedenleri ve çözümlerinin, filozof ve sanatçıların bu konudaki fikirleriyle beslenmesi de okunmasını iyice kolaylaştırıyor. Hatta her daim göz gezdirmemin yararıma olacağını düşünerek atlarını çizerek okudum. Psikoloji ve felsefeye ilgisi olanların atlamaması gereken bir kitap.

Azil'den sonra okuduğumda büyük beklentiyle başladım ve beklediğime değdi. tek kelimeyle iç acıtıcı. kitap sizi gerçekliğine o kadar inandırıyor, o kadar içine alıyor ki, sonunda sanki bende birşey yapabilecekken yapmamışım gibi suçlulukla, iç burukluğuyla gözyaşlarım kendiliğinden aktı gitti. sokakta bu insanlardan o kadar var ki. özellikle henüz okuyan, henüz hayatlarına bir yön vermemiş olan gençlerin muhakkak okuması gereken bir kitap.

Azil, okuduğumda virginia woolf'un "30'unuzdan önce kitabınızı yayınlamayın" sözünü hatırlatan, bir insan bu yaşta nasıl bu kadar başarılı bir kitap yazabilir dedirten, yazarının zekasına, hayal gücüne hayran bıraktıran ve hatta kıskandıran, inanılmaz bir kitap. Okuyalı uzun zaman olmasına rağmen bugün hala satır satır hatırlıyorum. Okunmaması büyük kayıp olur.

iyi mi yoksa kötü mü olduğunu hep tartıştığımız acıma duygusunun da dozu ayarlanmadığı taktirde nasıl yıkıcı olabileceğini çok güzel anlatıyor. kitapta genç kızın duyguları abartılı verilmişse de genel olarak güçlü bir anlatımı var. özellikle "acımak iki yanı keskin bir bıçak gibidir; kullanmasını bilmeyen, elini ve özellikle de kalbini ondan uzak tutmalıdır..." ifadesi çok etkileyiciydi. tavsiye ediyorum.

886 sayfa olmasına rağmen kısa sürede okuduğum ve kahramanı gerçekmiş gibi algılamama sebep olacak kadar güzel kurgulanmış bir kitap. insanın bedelini ödemeyi kabul ettiği taktirde nasıl herkese ve kuralla direnebileceğini, kendisi olarak kalabileceğini cok güzel anlatmış. "kazanmak nedir?" sorusunun cevabı kişiye göre değişir tabi ki ama bana göre kahraman kazanıyor.