E-Dergi

Saramago, konusu hayli ağır olan bu romanı çok rahat okunabilir bir dille yazmasaydı, bu kadar etkileyici olamazdı sanırım. Kitabı merak, tiksinti, dehşet gibi karışık duygularla okudum. Yazdığı sahneler gözümün önünde canlandı adeta ve romanı okuyan birçok kişi gibi, bir süre etkisinden çıkamadım.

1984'ün soğuk ve yalnız distopyası, özellikle sonlarına doğru insanın tüylerini ürpertiyor. Kitabı okuyup etkilenmemek, Orwell'in idrakine hayran olmamak mümkün değil. Ziyadesiyle beğendim.

Kötü yaşam koşullarından rahatsız oldukları için bulundukları çiftlikte isyan çıkaran ve çiftçiyi kovarak kendi başlarına bir rejim kuran hayvanların hem şaşırtıcı, hem de trajikomik masalı.
Bu kitap hakkında ne söylense basit bir tanımdan öteye gitmeyecekmiş gibi geliyor. Sadece, insanı düşüncelere sevkederek, ustaca eleştirmek istediklerini hicveden, çok iyi bir yazarın en iyi kitaplarından biri diyebilirim. Ertelemeden muhakkak okunması gereken kitaplardan.

Fransız Edebiyâtının romantik yazarlarına hayranlık duyan Nâmık Kemâl'in, kendi romanlarında da benzeri bir atmosfer kurmaya gayret göstermiş olduğu bilhassa bu kitaptan anlaşılıyor diyebilirim. İntibâh, ilk edebi romanımız olarak deneysel bir anlam taşıyor, bunu göz önüne alarak değerlendirmek gerek ama bu, karakterlerin alabildiğine saf veya akıl almayacak kadar kötü olabildiği gerçeğini değiştirmiyor. Bu keskin hatlar, her ne kadar roman boyunca kişiler psikolojik değişimler geçirerek farklı ruh hallerine bürünebilseler de göze batıyor, hatta 'Bu kadar da olmaz!' dedirtiyor.

İlya Yayınları'nın günümüz Türkçesine uyarlanmış haliyle okuduğum kitap gayet akıcıydı. Fakat anlatılan hikayede jest ve duygular o kadar abartılı ki, yapmacık hissi veriyor. Evet, elbette bu bir kurgu ama maalesef olgunlaşmış bir kurgu değil. Ayrıca kitabın isminin Cezmi olması da biraz garip. Cezmi, bir çeşit figüran gibi romanda. Bütün bunlar Namık Kemal'in edebiyatımıza büyük katkıları olduğunu yadsıyamaz tabii. İlkleri başarmış bir yazar. En azından denemiş.