E-Dergi

Marquez bu kısacık ama çokça şey anlatan bu kitabını birkaç saatte okudum. Akıcı ve bir o kadar da etkileyiciydi.

Herkes bizim gibi midir? Farklı olanlar da var mıdır? Her şey veya herkes illâ bizim istediğimiz ya da alıştığımız gibi mi olmalı? Bütün bu soruların cevabını her şeye ve herkese “yabancı” olan adamın hikâyesini okurken alıyorsunuz. Mutlaka okuyunuz, efendim.

Oldukça akıcı ve yol gösterici bir kitap. Kesinlikle okunmalı.

Beyazıt Akman, "Son Sefarad" eseriyle Yıldırım Bayezid Hân'ı konuk etmiş sayfalarına. Kitap aslında devrin İspanya'sındaki barbarlığı, insanlık dışı vahşeti gözler önüne seriyor. Sadece ve sadece dinlerinden dolayı, türlü işkencelere maruz bırakılan mâsum insanları Koca Sultan Yıldırım Bayezid Hân farklı kişi ve yollarla o cehennemden kurtarma çabalarını, Osmanlı'nın kapılarını açışını ve karşılık beklemeksizin özgür bir hayatı onlara sunmasını ele alıyor roman. Büyük merak ve heyecanla bir sonraki sayfayı çevirmek için sabırsızlandım kitap boyunca. Müthiş kurgusuyla o heyecan dolu aksiyonun içindeymişim gibi hissettirdi bana. Finaliyse suratıma vurulan şiddetli bir tokat gibiydi. Biraz hüzünlendirdi, üzdü beni. Bu arada yazım ve imlâ hataları çok değildi ama benim gözümü biraz tırmaladı bazı kelimeler. Bunun dışında her şey çok güzeldi. Tarihi roman severlere tavsiyemdir.

İtiraf edeyim; Bin Hüzünlü Haz, okuduğum en zor Toptaş eseriydi. Bir röportajında "Yazarken en haz aldığım kitap, Bin Hüzünlü Haz olmuştur." sözlerine dayanarak okumak istedim bu romanı. Hasan Ali Toptaş'ın Türkçesi, kalemi başkadır ve her cümlesinde hissedersiniz bunu. Maalesef, Bin Hüzünlü Haz'da bunu hissedemedim açıkçası. Hasan Ali Toptaş'ın bütün kitapları kesinlikle okunmalı ama en son okunacak kitabı Bin Hüzünlü Haz olmalı bence. Zaman, mekân ve olay örgüsünden oldukça uzak, anlaşılması zor bu eseri mümkünse sakin ve sessiz zamanlarda okunmasını tavsiye ederim.