E-Dergi

İnsan çift yaratılmıştır sözünü hatırlatır okuyana. Bunu sadece konusu itibariyle değil, Türklere yönelik kitapta yer alan atıflarla da yapar...İnsanın fıtratı, tasavvuf felsefesindeki ayna metaforu ile de ilintilendirebiliriz...Okuyana bir şeyler katabilecek bir kitap, ama okuyana...

Eğlenceli,ironik,gerçeğimsi ve değil...

Kitaba ismini veren öyküden çok en sondaki ve en kısası sanırım çok daha anlamlı, özellikle ülkemizdeki eğitim sistemini de düşününce. Eğitimin gerçeklerin öğretilmesi değil, insanları düşünmeye sevk etmek olduğunu anlamayan birinin bir genci tüketmesi, yaşam gayesini çalması...

Sevinç ve keder birbirlerinin tamamlayıcısı, biri diğerinin olmazsa olması, bir başka deyişle varlık sebebi. Kitaba adını veren Lyon'da Düğün de düğün ve cenaze dilemması arasında iyi ile kötünün, doğal ile yapayın savaşımı. Sonuç mu ?...O biraz hayata nereden baktığınız ve anlamlandırdığınızla alakalı daha çok...

Zweig'ın otobiyografilerinde her zaman bir içselleştirme daha sonrasında ise benzeşme hakimdir. Bu eserde sanki bu özellikler biraz geride kalmış gibi. Sanırım Verlaine ve şiiri hakkında net bir kanıya varmanın güçlüğü de bunda etkili olmuş.