E-Dergi

Yabancı düşmanlığı/Zenofobi teması üzerine kurulu, olay yeri olarak Almanya'nın seçildiği, Türkiye ve Türk işçi göçmenleri de içerisine alan, mitolojiyle bezenmiş iyi bir polisiye roman.

Kendini arayan insanın yine kendinde sona eren güzel bir romanı.

Kadim Doğu Akdeniz medeniyeti mensubu insanlar bugün gemilere binmiş kaçıyorlar, diyerek Avrupa'ya yönelen göç sorununa değinen yazarın, Avrupa'daki ülkelerin göçmenlere yönelik takındıkları tutum hakkında söyleyecek çok sözü varken, Fransa'da yaşamasının da etkisiyle, biraz sessiz kalması kitapta beni düşünceye sevk eden önemli bir temaydı. Onun dışında insanlık gemisinin kurtarabileceğine dair inancının Çivisi Çıkmış Dünya'dakinden daha da azaldığını düşündürdü kitap. Haklı mı? Çok da haksız sayılmaz aslında...

Daha çok kısımlara ayrılmış ve her kısımın sonunda heyacanlı bir son bulunan romanlarıyla tanıdığım Ümit'in öyküleri kısa olmasıyla okuması kolay ve fakat sürükleyiciliği daha eksik geldi bana. Diğer kitaplarından aldığım tadı alamadım açıkcası. Ancak yine de Türkiye'de kitaplarını büyük bir merakla beklediğim sınırlı sayıdaki isimlerden biri Ahmet Ümit.

Bir resim etrafında şekillenen, inanç eksenli duygu yoğunluklu bir öykü...