E-Dergi

Zengin ama engelli bir adam ile ona bakma işini üstlenen fakir kızın aşk öyküsünü anlatan sıradan bir kitap gibi görünse de yazarın farklı dokunuşları ile çok satanlar başarısını yakalamış.
Konu olarak kahramanlar, romantik bir çok olay yerine gerçekçi durumlar ile karşılaşıyor. Yazar bu noktada klişelerden sıyrılmaya çalışmış. Will ve Lou’nun başına olumsuz birçok olay geliyor, bu da romanı gerçekçi yapmış. Finali de gerçekçi bir şekilde bitiyor.

Köroğlu’nu iyi bir teknoloji ile beyaz perdeye aktarabilseydik sanırım dünya, Türk yapımlarını konuşuyor olurdu. Hele Yaşar Kemal’in usta anlatımıyla birleşince, muazzam bir yapıt çıkardı ortaya. Seneler önce Cüneyt Arkın önderliğinde bunu yapmaya çalışmış Yeşilçam ve bence kısıtlı imkanlarla yine de başarılı işler çıkmış ortaya. Elimizde böyle malzeme varken kullanmamak olmazdı tabi ama çok daha iyisini de yapabilirdik demeden geçemiyor insan okurken.
Kitabın ilk efsanesi olan Köroğlu ile okur olarak öyle bir başlangıç yapıyoruz ki , kendimizi müthiş bir maceranın içinde bulup sayfaları peş peşe heyecanla çeviriyoruz. 90 sayfada kendimi muazzam bir bilim kurgu fantastik filmin içinde buldum…

Çoğumuzun az çok bildiği, çeşitli yapımlara, unutulmaz eserlere konu olan, Yaşar Kemal’in kalemiyle de ayrı bir lezzet kazanan üç efsanenin anlatıldığı bu başarılı kitap okunmalı ve kütüphanemizde yer almalı.

Küçük bir çocuğun bile düşman işgali esnasında ne kadar cesur davranacağını dile getirmiş Ömer Seyfettin bu eserinde. Vatan söz konusu olduğunda, her Türk'ün bir çocuktan daha cesur olması gerektiğini anlatmaya çalışmıştır.
Bir çocuk edebiyatı eseri olarak değerlendirdiğimizde; bir çocuk için fazla ağır ve fazla milli duygular içerdiği kanaatindeyim. Zira bu fazlalık olumsuz bir etkiye sebep verebilir diye düşünüyorum. Daha bilinçli, yetişkin okurlar için ise faydalı olacağı, vatan sevgisi ve milli cesaretimizi artıracağı kanaatindeyim.
Ömer Seyfettin'in yaşadığı dönemi yansıtan, milli duyguların üst seviyede olduğu bir eser Primo Türk Çocuğu. Tüm kitap severlere iyi okurlar diliyorum...

Kitap dış görünüşüyle özellikle sanatsever okurlara bir davetiye yolluyor. Kitap kapağı bir sanat eserleri rehberi şeklinde ve kitapta yer alan eserlerin resimleri bu ciltte bizi karşılıyor.
Ben kitabı Sofie’nin Dünyası’nın bir sanat tarihi / görsel sanatlar uyarlamasına benzettim. Dede ve torunu dünyaca ünlü müzelerde bulunan meşhur sanat eserlerini birlikte yorumluyor. Her tabloya geldiklerinde tablonun tasvir cümlelerine gerek var mıydı, bilemiyorum. Bu okulu sıkan bir durum bence; çünkü zaten her eserin resmi kapak cildinde bize sunulmuş. Tekrardan sözlü tasviri bana gereksiz geldi.
Konusu ve yazarın anlatım şekli benim gayet hoşuma gitti. Hele sanat tarihine biraz ilginiz varsa çok keyif alacağınız bir kitap olacaktır. Fakat sanat tarihinde üst seviyede iseniz sıkıcı gelme ihtimali de var. Benim genel olarak beğenerek okuduğum bir kitap oldu, yazarın diğer kitapları da bence olacaktır.

Yalnızlık zor mudur? Yazar bunu kitapta şöyle cevaplıyor: “Başkaları olmadan yaşamak zor, başkalarıyla birlikte yaşamak da zor. Yaşamak hep zor.”
Yalnızlık zor ama yaşamak daha zor. Tezatlıklar var yaşamın içinde şöyle ki:
Sensizliği severken bir gevezeyle yaşamak, hayatını severken şehir hayatını seven biriyle yaşamak, gündüzü severken geceyi seven biriyle yaşamak, kuzeyi severken güneyi seven biriyle yaşamak, çok kısa boyluyken çok uzun boylu biriyle yaşamak…
Yalnızlık üzerine kitapları seviyorsanız; bu kitap kesinlikle yalnızlık üzerine bir yüksek lisans niteliğinde. Yalnızlığın iyi yanlarını da aktarıyor bize yazar. Mesela kibar olmak, uslu olmak zorunda değiliz yalnızken. İki kişiyken ise yemek yerken sohbet edebiliriz, geceleri üşümeyebiliriz.
Kısacası istersek hayat yalnızken de güzeldir, değilken de. İçimizdeki o yaşama sevinci giderse hayat hep kötüdür. Hayatın iyi yanlarını bulup mutlu yaşamak dileğiyle…