E-Dergi

Çok ama çok sıkılarak okuduğum daha doğrusu devamını getirmek istemediğim, okuyupta anlamadığım tek kitap.

Neden insanlar tarih boyunca hep yaşadıkları toprakları terk etmek zorunda bırakılıyor. Kızıldereliler ve aborjinler aynı kaderi paylaşmış ırklar. Onlarmı zamana uyamıyor zaman mı onlara? İsteselerdi ellerine silah alıp savaşabilirlerdi. O kadar doğallar ki. Bir makinaya ellerini bile sürmemişler. Hala dahada direniyorlar. Bu hikaye bana doğayı nekadar mahfettiğimizi, Zaman ayarlı makina gibi olduğumuzu, teknolojinin getirdiklerine ne kadar bağımlı olduğumuzu düşündürdü. O çöl sıcağının altında günlerce sadece doğadan elde edebildikleriyle yaşayabilmeleri,ne zaman ne olacağının bilinmemesi bana bu kitabı zevkle okutturdu. Yazarla kitap sanki bütünleşmiş. Bence okuyun herşeyi ne kadar kolay elde ettiğimizi bir görün.

Bu kitabı kötü yönde eleştirenler var. Bu gayette doğal. Ben bu eleştiri sahiplerinin Çanakkale'ye hiç gitmediklerine inanıyorum. Gidipte oradaki şehitlikte dolaşan bir insanın bu kitaptan çok etkileneceğine inanıyorum. 25'ini aşmamış bu canlarımız bizim için gencecik yaşlarında ülke için ölümüne savaşmışlar. Ben bu kitabı büyük bir zevkle okudum. Buket hanım'a çok teşekkür ederim. Unutulanları tekrar hatırlattığı için.

Ayşe Kulin'in kitaplarını beğenirim. Bu kitap bana sanki olayları yaşamış hissi verdi. İnsanların çektikleri sıkıntıları,acıları öyle güzel bir dille anlatmışki etkilenmemek elde değil. Bize Ermeni soykırımı diye yapılmayan bir şeyi diretiyorlar. Bu soykırım değilde nedir.

Saygı Öztürk'ün kitabını çok beğendim ömrümde bukadar çabuk kitap bitirdiğimi bilmem. Meğer bilmediğimiz ne çok şey varmış. Bu kitap bana şu gerçeği gösterdi. Ülkü ocakları mafyanın ta kendisi