E-Dergi

belki yüzeysel belki yetersiz fakat Meriç var bu kitapta. bir mahreminin yani kızının gözüyle Meriç. Zaten çoklarının asıl merak ettiği de bu değil mi? yani sokakta bir kötürüm gibi topallayan yahut gece kalkıp kafasını kitaplara gömerek ağlayan Meriç. vukufsuz dediğiniz bu eser onu pijamalarıyla aksettirdiği için güzel bence. ve sevgili Ümit hanım elindeki malzemeyle derlememiş bu kitabı, aklındakiyle tanzim etmiş. bir zaman yaşananlar ve akla nufüz edenleri nakletmiş yani; akla ve kalbe. ve nihayet keşke oğlu da böyle yapsa, oğlu ya da diğer yakın dostları...

Bir mabed Bekçisi, buzdağının görünmeyen kısmına ışık tutuyor belki bu yüzden cazip. zira çok zamandır Üstad'ın hala ulaşılmayan yahut kasden ulaştırılmadığımız yazılarından bir demet var içinde. Dücane Bey yaptığı işten gayet hoşnud gibi. biraz müftehir, fakat bazan biraz da mahcup. mahcup diyorum çünkü alenen ifade ettiği gibi Meriçseverleri ürkütmekten korkuyor. hükümleri keskin kimi zaman. korkmayınız Bayım, korkmayınız; müsterih olunuz. Meriç ne sizin ne de cümlemizin sillesiyle yere gelmeyecek bir DEV. Üstad'a gönül veren 'kutlu azınlık' namına ve onların âli müsadeleriyle size teşekkürü bir borç addediyor ve gayretlerinizin devamını temenni ediyorum...

Doğrul'un hükmünü ilk cümlesini kabul etmemek şartıyla tasvip edebiliriz zira Ezan ne İslamcadır ne de Türkçe;aksine Doğrul'un tekzibettiği Arapçadır. ve biz böyle olduğu için takdis eder ve güzellik sayarız. bunu tartışmaya kalkmak zannediyorum bizi İslamlığın mı önce Türklüğün mü önce geldiği çıkmazına getirir ve bu çokları tasvip etmese bile İslamlığın lehine sonuçlanacağından sadece sükutla geçiştirilmeyi icab eder. Dücane bey pek muhataralı bir iktibas yapmış...