E-Dergi

Ahmet günbay yıldız'ın bu okumuş olduğum ikinci kitabı.Gerek kullanmış olduğu edebi dil,gerek yapmış olduğu tasvirler bence çok başarılı.Olay örgüsünü öyle bir harmanlıyor ve Türk milletinin değerlerini amaç olmanın dışında vermesini becerebiliyor ya,bence en önemli özelliği bu.Kendisini tebrik ediyor ve böyle eserleri devamlı kendisinden beklediğimizi söylemek istiyorum.

Ahmet Altan bu kitabıyla yazarlık adına hiçbirşey yapmamış.Üstelik korunması gereken bazı değerleri çok basite indirgenmiş olaylarla çiğnemeside toplum etiğine olduğundan uzaktır. Ayrıca kitabın içeriğine girersek;sanki o zamana kadar hiçbir şey yapmamış,masum,aldatmayı hiç denememiş gibi anlattığı,düştüğü psikolojik durumu yansıtmaya çalıştığı kadın kahramanın sona yaklaşıldığında bundan önce bır erkekle daha yasak bir ilişki içine girdiğini görüyoruz.En azından bu yapılmamalıydı.Yazara bundan sonraki eseri için başarılar dılemekten başka bir seçeneğimizde yok herhalde.. başarılar..

Buket Uzuner kullandığı dil ve anlatımla elinde meşin bir kırbaçla atları koşturan bir usta arabacı gibi okuyucuyu okumaya heveslendiriyor,adeta kamçılıyor.Mektuplar karşılıklı okunmaya başlandıktan sonra okuyucu bir anda kendini boşlukta hissediyor.Çünkü Dost Anzak Pansiyonunda heyecanla okunmaya başlanan mektuplar tükrük bezlerini zorlamaya başladığı anda birden bire Eceyaylası köyünde ,Beyaz Halanın evinde buluyoruz kendimizi...Bence kitabın tek kusuru bu.Ancak istısnaları bır köşeye ittiğimiz zaman kaide bozulmaz herşeye rağmen bır solukta okunucak bu kitabı yaratan Uzunerın romancılığın uç noktalarını yakaladığı yadsınamaz. Bütün Çanakkale Şehitlerinin ruhları şad olsun...