E-Dergi

Çekirdeği olsaydı bozkır kalır mıydı hiç bozkır?” diye soranların bitmek bilmeyen mücadelesini anlatıyor Bozkırdaki Çekirdek
Kemal Tahir in insanların kafalarındaki ideallerle gerçekleri çarpıştırmasını ve bunu tüm yönleriyle çok sahici, doğal ve akıcı bir şekilde yapabilmesini cok seviyorum. Evet teoride tüm izmler, idealler, devrimler iyi niyetle ve insanlık yararı güdülerek ortaya atılır ama ne yazık ki halkta karşılığı olmayan, benimsenmeyen tabiri caizse tepeden inme inkilaplar kabul görmüyor ve karşı çıkılıyor. Bozkırdaki Çekirdek diye bahsedilen Köy Enstitüleri... halkın daha ne olduğunu anlama gereği bile duymadan "Bizim toprağımızda komünist yetiştiren Estidü barınabilemez" diye karşı çıktığı kurumlar. Konu hassas anlatılanlar acımasız ve sinir bozucu. Yıllar geçsede değişen pek bir şey olmadığını görmek çok üzücü... Kemal Tahir iyi bir tarihçi mi bilmem ama müthiş bir gözlemci

O yaşlı göçmen nine ne derdi? “Çocukluğunun geçtiği yerler, seni sen eden yerlerdir.”
Garip Türkçesiyle anlatmaktan yorulmayan bir ihtiyardı. “Cana kıyanın iki dünyada da yeri olmaz, kızanım. Her can bir mucizedir,” derdi. Gavurdu, Müslümandı diye adam mı tartılır a kızanım? İnsanın iyisi vardır kötüsü vardır, buna bakmalı asıl..."
Füruzan 'ın Balkanyolcusu bir gezi-röportaj demeti. Dört bölümden oluşuyor: Bosna-Hersek, Makedonya, Bulgaristan, Yunanistan. Tarihe tanıklık açısından önemi bugün daha da artmış olan "Balkan Yolcusu", edebi bir tat taşıyan, şiirlerle bezeli, zaman zaman öykü kokan, yazarın Balkan izlenimlerini kendine has diliyle yansıtan bir çalışma.
Balkan coğrafyasına ilgisi olan, yolu, gönlü Balkanlara düşenlere tavsiyedir biline

Tam da Saraybosna da yakılan şehrin sembolü olan kütüphanenin önünde okumak nasip oldu kitabın sonunu. Savaş sırasında 3 gün 3 gece sürmüş kütüphane yangını. Kitapta geçen bir öyküde uçuşan kağıt küllerini gördüklerinde kişinin ne kadar kitabı varmış diye tahminde bulunduklarıyla ilgili bir ifade geçiyordu. Aklıma hemen o öykü geldi gezerken Bu bir savaş kitabı değil, acıları kıyımları ölümleri anlatan belgesel tadında bir kitap arayanlara göre değil. Aksine savaş sırasında günlük yaşamlarına devam etmeye çalışan savaşla birlikte bozulan rutine ayak uydurmaya çalışan halkın sıradan öyküleri. Ajitasyon dram duygu sömürüsü yok bu sebeple biraz duygusuz bulunmuş bir çok okur tarafından ama ben bir çok hikayeyi ve bu olgun duruşlu sıradan insanları sevdim. Bana çok dokunan bir alıntıyla bitireyim incelememi,
"Saraybosna olduğu yerde duruyor ama artık biz orada yokuz."

15.yy , Osmanlı, İspanya, Kristof Kolomp ve tayfası, coğrafi keşif süreci, okyanuslar, yeni kıtalara ulaşma, yerliler ve aşk uğruna verilen mücadeleler... öyle kapsamlı, akıcı güzel bir kurguyla işlenmiş ki kitabı elinden bırakamıyor insan. Uzakların Şarkısı yla tanıştığım yazarın beni yeni kitaplara, araştırmalara sevk etmesini masal tadında anlatımını seviyorum.
"Amerika, aşk ve saflık yeniden keşfedilebilir mi?" diye soruyor bize yazar. Belki keşfedilmemiş topraklar kalmadı ama insanlığımızın tekrar ve tekrar keşfedilmeyi beklediği kesin...

Esir şehir üçlemesinin son kitabı Yol Ayrımı
Serinin diğer 2 kitabına göre okuması bir tık zor olsa da Kemal Tahir i bu seriyle tanıdım ve çok sevdim. Yol Ayrımı nda yeni rejime ve Cumhuriyete uyum sağlamaya çalışan Türk milleti, çıkarlarını yine her şeyden çok düşünen insanlar, tek partili rejim döneminde 2. bir partinin halkta yansımaları farklı karakterlerden farklı bakış açılarıyla anlatılmış. Sanırım Kemal Tahir de en çok bu eleştirel ve objektif bakışı sevdim. Esir Şehir üçlemesi, en azından ilk kitap olan Esir Şehrin İnsanları, tavsiyemdir