E-Dergi

Üçlemenin son kitabını keyif üstü keyifle okuyup bitirdim. Gerçekten sahneleri yaşıyorsunuz, kahramanlar inanılmaz canlı ve sıradan duyguları bile olağanüstü bir performans ile yansıtıyorlar. Dokunaklı serzenişler arasında güçlü karakter oyunları serpiştirilmiş. Ardee, Logen, West, Jezal aynı sokaktan arkadaşlar gibi, kimi kez içten, kimi kez birbirine sevdalı, kimi kez ölümüne küs… Glokta! Ah Glokta! Bir karakter bu kadar gerçek ve elle tutulur işlenebilir mi? Kötüyse kötü! Ama içten içe anlıyorsunuz o halini, o hali yaratan sebebin sebeplerini, zindanlar onu acımasızlaştırmışsa bile içinde saklı has duyguları köreltmemiş. Buluyorsunuz, dokunuyorsunuz! Bin kere yaşa Glokta!

İnce dokunmuş ama karanlıkta kalmış ilişkiler, bana göre tam olarak anlamı yansıtılmamış karakter tasvirleri, geçmiş hesaplaşmaların su yüzüne çıkma anları ile roman beni zorladı. Sırf hakkında çıkan ennn’lere güvenip hemen ama hemen okumam lazım kısmına geçmiştim. Geçmesem olurmuş, bir şey kazanmadım.

Dar açılı, gotik usulü bir roman olmuş.

"Nerede aglayan bir çocuk, nerede aglayamayacak kadar güçten düsmüs çocuklar varsa ...nerede bir ana, bir daha aglayamayacak evladi için yas tutuyorsa...”

Sert, vurucu, iç dağlayıcı, ruh karartıcı!
İnanılmaz derecede gidişatımızı ifşalayan, tokat gibi yüzümüze gerçeği vuran bir romandı. Karakterler ve olaylar biraz karışık gelsede, sakin ruh hali ile okunduğunda sizi de olaya dahil edip, kendinizi “acaba ben…” derken buluyorsunuz. Kendiniz, sevdiğiniz, aileniz, insanlık adına belki de bu acımasız gerçek sizi uyandırabilir?? Yoksa zaten geç kaldık.

Gelecek de bir gün gelecek derken her sayfasinda otokontrol'e geçip kendi kendimi sorguladim.

Su gibi akici bir dil, rüya gibi tasvir edilmis mekanlar, iyi ile kötünün kaynastigi bir grup insan...Ustalik budur dedirten üçlemenin ilk kitabi...gelsin digerleri o zaman, keyfimin büyüsü bozulmadan

Bu türün okuyucusu olarak kitaba bayildim, sokaklar, hanlar, kentler canlandi, o canlanan yerde neredeyse gelip geçen kahramanlara dokunacak oldum. Muhtesem bir tasvir, harika üstü bir kurgu. Resmen kendimi romanin içinde, örgüyü seyrederken buldum. Tamam Alakarga, Kalam, Kirpi, Kemanci, Paran listenin üstünde karakterler ama Anomander Rake tarti,masiz ben buradayim diyor. (dili ağır ve okkali tasvirler okurken sizi yavaslatsa da ben bu kitap serisini zirveme tasirim.)