E-Dergi

Matematik şart dostlar! Sadece niyet ile bazı şeylerin eksik ve hatalı olacağını kabul edersek, matematik bilmenin de eksik ve hataları nasıl yok edeceğini açık ve net görebiliyoruz. Demem o ki + ve -‘ leri nereye koyacağımızı biliyorsak problemi çözeriz. Hayatın her anına uygulanacak bir denklemdir bu. Bu kitap elimden bırakamayıp, bir gecede okuyup, bitirdiğimdir. Mükemmel! Okuyun derim!

Bu roman öyle çekirdek çıtlarken ya da arada bir kaç sayfa okuyayım dediğiniz bir roman değil. Gündelik düşüncelerinizden sıyrılıp, içindekilere saygı gösterir gibi, özel bir alan yaratıp, hatta belki daha bir dik oturup okuyacağınız bir roman. Bu roman dev ekran bir TV’ de en sevdiğiniz filmi seyrederken hissettiğiniz duyguyla eş değer, en azından ilk 100 sayfada durum bu, sonrasında gözlerinizi ayıramayacağınız bir eser gibi, bakmalara doyamayacağınız bir abide gibi uzun süre etkisini sürdürecek. Bu roman sizi o devirde yaşatmakla kalmayacak, Andreas gibi sadece bir eczacı olmakla yetinmeyen bir adamın mistik geçişlerle, yaşama kafa tutuşlarla, bitip tükenmeyen öğrenme arzusu ile kavuracak. Robin gibi tutkulu, sadık ve rutine uymayan olacaksınız. Aalis gibi özgürlüğünüz elinizde tuttuğunuz meşalenin yaratacağı alevlerin geçidi ise bunu siz yapacaksınız. Bu roman bildiğiniz tüm 10 numara 5 yıldızları tahtından alacak.

Herkesin yana yakıla beklediği, çıktığı an sabahlara kadar okuyup bitirdiği bir romanı yarım bıraktım. Ayıp mı ettim ? Olabilir. Haksız bir vazgeçiş miydi? Sanmıyorum. ((Henüz okumamış olanlar için spoiler olabilir yazdıklarım, tatlı canınızı sıkmış olmayayım, okumadıysanız dönüş tam da bu satırda.))

Cehennemin farklı yönleri ile kategorize edildiğini hissettiğim, neden olmasınlar ile devam ettiğim, doktora tezi yazar gibi akademik mevzuatlara giriştiğim, Alice gibi farkındalığı yüksek, deli zeki bir kızın giriştiği plana, bana göre bir türlü ne katkı ne de zarar sağlayamamış Peter’in, kurtarmasakta kalsaydı dediğim Profesör’ün, ve bir türlü odak noktası kuramadığım senaryonun ortalarında bitsede gitsek desemde, bitiremeden gittim ben.

Dan Brown’u severim, tüm kitaplarını da okumuşumdur, bu kitabı da aynı heyecan, aynı acaba’larla okudum. Ama bana göre kitabın ana temasını oluşturan ve başından beri büyük sırrı bulmaya, açıklamaya sayfalar kaldı derken; sır o kadar da sır değil gibi geldi. Aslında bilmediğimiz, tahmin etmediğimiz, edemediğimiz, neden olmasıncı, değişik, gerçekten hiç benim aklıma asla gelmedi diyeceğim bir frekans yakalamadım. Bu açıdan kitap bana göre yavan kaldı. Güzel mi? Güzel! Asıl amaca hizmet ediyor mu? Bence hayır…

Hacimli bir roman olmasına rağmen, bilin ki; kurgu, kişiler, tema, arka plan inanılmaz canlı olunca sizi mükemmel bir okuma maratonu bekliyor. Bitirene kadar romanın nabzını sıcak tutmak adına sayfayı hiç kapamadan, gidip gelip okudum. King’in Mahşeri ile ortak paydaları olsada Swan’ın şarkısında o kadar kan gövdeyi götürmüyor. Ama ürkütücü…hatta bazı sahnelerde arkanızı kollamak zorundasınız…sanki kurtların dişleri daha keskin…okuyun, okutturun.