E-Dergi

bazı yazdıkları komik olmuş. kitabın bir yerinde biraraya gelen iki polisin birbirine "abi" dedğini ve bunların kesinlikle cemaatçi olduğunu söylüyor. tan iki sayfa sonra Barışlar (B. Pehlivan ve B. Terkolu) ile karşılaşmasını anlatıyor. barışlar Soner Yalçını görünce "ABİ geçmiş olsun nasılsın" diyorlar.
başka bir yerinde de veli küçük ile muzaffer tekinin birbirlerini tanımadıklarını ve cenaze öncesinde HİÇ birbirini görmediklerini yazıyor. ama cenazede muzaffer tekinin veli küçüğün elini öpmesine veya elini niye öptüğüne hiiiiç değinmiyor.
bunlar gibi garabetler eskiden itimat ettiğim beğendiğim Soner Yalçın imgesine gölge düşürüyor.

2000 yılında basılan böyle mükemmel bir kitap nasıl şimdiye kadar tükenmemiş anlayamıyorum. kitap güçten ve gücün psikolojisinden ve sosyolojisinden bahsediyor. güçle kasteddiğim "atfedilen güç" yani resmi olmayan güç, paradan iktidardan kaynaklanmayan güç.

piyasada kıyamet alametlerinden bahseden onlarca kitap var. ancak bunun haricinde yahudilikten hıristiyanlığa, nostradamustan eski hint metinlerine, islamiyetten budizme kadar her inanıştaki kıyamet alametlerininden bahseden bir kaynak bildiğim kadarıyla yok.

kitap hakkında yorum yapacak yetkinlikte değilim ama taberi tefsirinin yazarı olan taberi ile tarihi taberinin yazarı olan taberi farklı kişilerdir.

samimiyetin dürüstlüğün umudun birey olmanın ve aile bağının önemini anlatan çok güzel bir kitap...