E-Dergi

Zülfü Livaneli’nin Bekle Beni romanı, sade ama derin bir hikâyeyle insanın umutla bekleme gücünü anlatıyor. Aşkın, direnişin ve inancın iç içe geçtiği bu kitapta en çok “beklemenin aslında bir vazgeçmeme biçimi” olduğunu hissettim. Livaneli yine duygulara dokunan, düşündüren bir eser ortaya koymuş.

tüm romanlarını okumuştum yazarın ilk defa böyle bir hayal kırıklığı yaşıyorum olmamış kesinlikle roman yazmalı iki yıldız da romanlarını sevdiğim için

Defne Suman’ın Saklambaç romanı, geçmişle bugünün iç içe geçtiği, sırlar ve suskunluklar etrafında örülmüş bir hikâye. Roman, 1980’lerin siyasi atmosferi, aile içi travmalar ve bastırılmış kimlikler üzerinden ilerliyor. Birbirine bağlı iki kuşağın hikâyesiyle, hem bireysel hem toplumsal hafızaya dokunuyor.

Suman, özellikle kadın karakterlerin iç dünyasını, anne-kız ilişkilerini ve “konuşulamayanların” insan ruhunda bıraktığı izleri çok incelikle anlatıyor. Dili sade ama derin; duygular sarsıcı ama ölçülü.

Kısaca: Saklambaç, geçmişin gölgesinde saklanan hakikatleri bulma cesaretini anlatan, hem hüzünlü hem umut dolu bir roman.

Melike’nin hikâyesinde, atalarının yaşadığı acıların nasıl kuşaktan kuşağa taşındığını görüyoruz. Bu travmalar, açıkça konuşulmasa bile davranışlara, seçimlere ve duygulara sinmiş durumda. Suman, bu kırılmaları abartısız ama derinlikli bir şekilde anlatıyor.

nermin Yıldırım’ın okumadığım iki kitabından biriydi uzun süredir baskısını bekliyordum. Her zamanki gibi roman karakterinin dünyasında kendimden izler bularak okudum. Hayatı,yaşanmışlığı,Türkiye ve Dünya gerçeğini akıcı bir dille anlatan yazarın eserlerini çok seviyorum.