E-Dergi

orhan pamuk hayranıyım.nobel ödülünü de hakketmişti zaten. ama bu son kitabı beni çok şaşırttı. çok yavandı. kemal beyin eşya toplama hastalığı baydı resmen. bir de füsunların evinde geçirdiği 7 yıl ne saçmaydı ya.. kitap hiç bi şekilde füsun karakteri üzerinde durmadı.kitap bitti ama hala füsunu tanıyamadık, neler düşündüğünü , neler hissettiğini öğrenemedik. kitapta son kısımda müzelerle ilgili gereksiz yersiz bilgiler veriliyor. satır atlaya atlaya okudum ya o kısmı.

ya ben pek beğenmedim. çok karışık geldi bana. kimden neyden bahsettiğini anlamakta zorluk çektim. özellikle son hikayede herşey iç içe geçmişti. ayrıca yazarın "sen şöylesin, sen böylesin, şöyle yapardın " gibi anlatımı çok sıkıcıydı.

oldukça akıcı ve anılarla dolu eğlenceli bir kitap. bir takım bilgiler vermesi açısından da merak uyandıran bir kitap

bu kitapta buket uzuner in o muhteşem tadını alamasam da güzel bir kitap. özellikle kitaptaki ilk hikayede bir kadının gün içerinde yaşadığı küçük sıkıntılar hoş bir biçimde yansıtıldı, tabii ki bu hikayede Kafka yı anımsamamak imkansız. diğer bir hikaye de dostoyevski ile olan sohbet çok hoş bir tad bıraktı bende
tavsiye ederim. buket uzuner hayranı olarak zaten okumam gereken bir kitaptı

kitap birbirbirine karıştırılmış bir şekilde 4 konudan oluşmakta : otel yangını, babasının çekip gitmesi, şems ile mevlana arasındaki ilişki, kapkaç cinayeti ..

yazar patasana da olduğu gibi oldukça gereksiz detaylara girmiş, gereksiz konuşmalara yer vermiş. bunun haricinde kitap güzeldi.

daha önceden mevlana ve şems ile ilgili kitap okumuştum. orda okuduğum bilgileri bu kitapta da buldum. mevlana ve şems kitabın merak uyandıran kısmıydı.

kahramanın babası, şems , mevlana arasında güzel kurgu yapılmış.
ama şu otel yangını konusu tam bir saçmalıktı.