E-Dergi

Patricia Highsmith'e özgü bir gerilim.
Anlatımı çok yalın ve gösterişsiz sinemasal bir tat taşıyor. Çok sevdiğimi söyleyemem ama sıradan polisiye romanlardan farklı bir tadı var, psikolojik yanı daha güçlü.

Okuduğum en rahatsız edici romanlardan biri. Aslında ben bu kitabın Can yayınları'ndan çıkan baskısını okumuştum daha önce.

Çok yalın ve inandırıcı bir anlatım tutturan yazar güölü bir gerilim yaratıyor kitabın sonuna kadar ama kahramanı olan çiftin neden böyle bir kurban psikolojisiyle davrandığını bir türlü anlayamıyorsunuz.

Kitapta öyle kritik iki nokta (an ya da sahne) var ki orada sonunda ne olacağını hissedebiliyorsunuz ama çiftin tedbirsizliğine anlam veremiyorsunuz.

Baştan sona diyaloglardan oluştuğu için kolay ve rahat okunan bir kitap. Ben bir gecede bitiridim okumayı.

Konuşanlar ise bildiğimiz sözcükler ve okurken bana yazar bu diyaloğu nereye götüreceğini kendisi de bilmiyormuş gibi geldi.

Yer yer, tutarsız ve absürde varan bu diyalaglar zaman zaman çekilmez hale gelebiliyor.

Yeni roman akımının öncülerinden olan yazarın bu kitabı için kapağında "deneme" denmiş. Ben denemeye pek benzetemedim gerçi ama ille de bir şeye benzet, derseniz, deneme demeye razı olabilirim.

Zekice ve iğneleyici diyaloglarla dolu, kahkahalarla gülerek, (benim gibi tiyatro metinlerini okumayı da seven bir okur için) zevkle okunan iyi ve kara mizah dozu yüksek bir metin.

Tomris Uyar'ın çevirisi de başarılı bence.

Altını çizdiğim yerlerden bir alıntı:

"-Ne tüyler ürpertici bir hikaye! Kurmaca olsaydı en katı sözcüklerle eleştirirdim."

Canetti'nin notlarını okumaktan keyif akdım.

Kitaptan birkaç alıntı:

Hiçbir kıyım bir sonrasından korumaz.

Bir önceki günü unutmaya yarayan gazeteler.

Bu arada Tanrılar gizlice adlarını değiştirmişlerdi.