E-Dergi

Hogwarts kütüphanesinden bir eser okumak şahane! Ödünç alan isimler listesinde Ron'u, Hermione'yi, Draco'yu görmek çok güzel. O listeye kendi adımı da yazdırdığıma memnunum. :)

Cennetmekan Yavuz Bahadıroğlu'nun kalemini ölümünden sonra keşfetmek bir hayli üzdü. Okuduğum ilk eseri. Çok severek okudum. Dili akıcı, üslubu açık, kurgusu şahane! Doyurucu ve okuru sıkmayan bir anlatımı var. Son derece keyif aldım. Artık kütüphanemde Yavuz Bahadıroğlu köşesi yapmak şart oldu. :)

15. cildin çıktığına inanamıyorum! Çok beklettin bizi, çok bekledik seni! Hoş gel kardeşlerinin yanına. :)

Beş farklı kısa öykü... Beş farklı yaşam... Ortak son... Büyük karamsarlık... Eğlenceli vakit geçirmek adına alınıp okunacak bir eser değil. Esere yaratıldığı dönem ve yaratıcısının yaşamı göz önüne alınarak bakıldığında başarılı bulunabilir. Ancak karamsarlık bana göre değil, okuduğum eserden keyif almalıyım diyorsanız bu eserden uzak durun derim. Stefan Zweig'ın okuduğum 4. eseri. Kalemini okuyup bitirdikten sonra hep şu soruları sorduğumu fark ediyorum: ''E, yani?, Ne oldu şimdi?, Bu neydi şimdi?, Okudum da ne oldu şimdi?'' Pek çoklarının aksine Zweig bana göre bir yazar değil sanırım. O'nu anlayabildiğimi sanmıyorum. :/

Dünyayı adalardan ibaret sanan, sayısı az dünyası küçük kabile reisinin umduğunu değil bulduğunu yediği bir son ile karşılaşmasına tanık oluyoruz. İnce bir kitap, kısa bir hikaye olmasına rağmen su gibi okuduğumu söyleyemem. Doğrusu zorlandım. Yine de güzel dersler çıkarılabilir. En azından baş koyduğumuz bir yola, arzuladığımız bir hedefe ulaştığımızda beklediğimiz sonu elde edemesek de hedefe ulaşana kadar yaşadıklarımız kendimizi geliştirmemize vesile olur. Sonuç olumlu olmasa da süreç olumludur aslında. Reis oğlu reis Naass, en azından dünyanın sizden ve sizin gibilerden ibaret olmadığını gördün. Hikayen zorlu ve üzücü. Tıpkı her insanın yaşamı gibi...