E-Dergi

Bu eserde, ideal toplum nasıl oluşturulur, nasıl yönetilir ve yöneten nasıl özelliklere sahip olmalı vs. ile ilgili karşılıklı diyalog içinde geçen bir kitap. Thomas More'un Utopia'sının M.Ö.versiyonu gibi. Plato'nun dili çok sade ve anlaşılır.

İçerisinde güzel sözler ifadeler var ama kitabın bütününe bakıldığı zaman anlaşılmamazlıktan kaynaklanan bir doyumsuzluk oluşuyor. Herakleitos fragmanlarını yazarken amaçladığı şey, herkes (aptal, sıradan halk)tarafından değil, sadece çok akıllılar tarafından anlaşılmasını istemesidir. Yazar, avamdan nefret eden ve bunu her fırsatta dile getiren biri. Bu durumda amacına ulaşmış görünüyor. Çünkü yıllarca onun fragmanlarını tercüme edenler bile, Heraklietos'un düşündüğü gibi değil, herkes kendi istediği ve anladığı şekilde yapmıştır.

Herakleitos'un açık kapı bırakan, yani her okuyanın kendine göre yorumlayabileceği fragmanlardan bir kaçının bu eserde açıklamaları yapılmaya çalışılmış. Emek var, evet ama buna rağmen yine de tastamam anlaşılırlılık için bir netlik yok maalesef.

Yazıldığı dönem göz önünde tutulursa çok güzel ve başarılı bir kitap. Dil sade ve akıcı. Keyifle okunur.

Retorik, doğruyu söyleme/savunma sanatı değil, insanı ikna etme, onu inandırma sanatıdır. Bunun için eğer gerekirse yalana, iftiraya başvurulabilir. Önemli olan kendini haklı çıkarmaktır. Kitabı okurken sanki avukatlıkların, politikacıların kullandıkları bir dil tarzı gibi geldi. Her kitap az ya da çok yarar sağlar. Okunabilir...