E-Dergi

Okurken hikayelerinde her zamanki kendimi birden hikayenin icende buluveriyorum.Bazen kendi hayatimdan bazen tanik oldugum hayatlardan kesitler tasiyor hikayeler.Hic tanidik olmadiklarinda bile hikayenin kahramani ile öyle yakinlasiyoruz ki onu cok iyi anlayabiliyoruz.Bu bakimdan gercek hayat hikayelerini dinlemenin ya da okumanin kalbimi incelttigini merhametimi arttirdigini ve o hayatlari yasayanlara karsi empati kurmayi kolaylastirdigini düsünüyorum.Kitapta ilk kez karsilastigim sevabin kefareti ve dostluklarin son kullanma tarihi kavramlari üzerinde epey düsündüm.Dostluklarin son kullanma tarihi var midir? sorusuna verdigim cevap yine bir soruyla söyle oldu: Zaman ve mekan arkadasliklari zaten o zamanin ve mekanin degismesiyle biterler.Oysa bu arkadasliklar icersinde dostluk dedigimiz zaten degisen zaman ve mekana vefa ile direnenler degil midir?
Beni en cok etkileyen kisim Sevabin Kefareti hikayesindeki kahraminin annesini ona "Keske bu kadin hic olmasa" dedigi aksam kaybetmesiydi.Ben de cogu zaman baskalarina gösterdigim sabri hosgörüyü anneme gösterememisim ve onu kirdigim birgün onu kaybetmekten cok korkmusumdur.Kendimi hikayenin icinde hissetmek bana bir hayli aci verdi.
Güzel ölüm hikayesinde bitisin Necibe hanimin Yüksel hanimin ölüm davetine hemen icabet etmesi yani bir noktada dostluktaki aynilesme mertesinin varligi ile olmasi cok anlamli bir nokta olmus dostluk bölümüne diye düsünüyorum.Fatma Hanimin kalemine yüregine saglik...

Mahalle benim mahalledemdi sanki küçük hikayeleriyle sevinçlerine,kederlerine ümitsizliklerine tanık olduğum insanları bazen kendimden bir parça bazen de çok yakınlarımdan bir parça taşır buldum.Belki de bu benzerlikten dolayı yakındım onlara ve sanki içlerindeymiş gibi yaşadım romanı okurken.Kafamı kaldırdığımda gerçek hayata dönmek ondan zor oldu belki de.
Hüzündü romanı okurken gönlümde hakim olan duygu. Müeyyit Hanımın oğlunu bekleyişini saklamaya çalışan hali, Nalan hanımın özlemini çektiği geçmişindeki değişimi kabullenmeyişi ,Berilin babasının markası olmakla kaderine razı olmak arasındaki sıkışmışlığı, Hacı Hasan Efendinin torunuyla aynı dili konuşamayışı beni hayli hüzünlendirdi.
Nermin hanımın herkesi hizaya sokan kızmalarından bahsederken celali de cemali de yaratıcının sifatı olarak taşımak gerektiği vurgusu düşündürücüydü.
Meleklerin varlığını anlatırken dışarıdan içeriyi göstermeyen ancak içeriden dışarıyı gösteren cam örneği zihnimi berraklaştırdı adeta.
Siyaset ve medyanın zihinlerimize ve idrakimize hakim olma çabalarını bir kez daha gözler önüne serdiniz bu kitabınızla.
Ve kafa karışıklığı.Hastalarını sabahtan akşama kadar dinleyip yaşananlara ibretle bakılmasını telkin veren bir doktorun kendi hayatına gelince köşeye sıkışmış halinde de kendimi buldum aslında.Okuduklarımı,öğrendiklerimi başkalarına yaşaması için söylemek ne kadar da kolay geliyor insana.
Kisa zamanlı düşüncelerimiz su-i zanlarımız bu kadar yön verir mi gerçekten hayatımıza? Kadere hükmedemeyişimiz bizim için ne kadar da büyük bir nimetmiş oysa. Zaman ilerledikçe değişen her anlatışımızda değişen hikayelerimiz de bize bir bakış kazandırıyor sanki.

kuran gunlugu muslumani sarsacak bir kitap kurani ne kadar okuyoruz ne kadar yasiyoruz sorularina cevabi hic diye veriyor kurani yasamimiza dahil etmemiz gerektigini ve ancak o zaman kurtulusa erebilecegimiz mesajini veriyor

bilinc bile ilginc kitabi icerdigi konular bakimindan gayet zengin siyasettten gundelik hayata tarihe sevgi kavramina kadar bircok konuda makalelerden olusmasi kitabi ögretici kiliyiorama ismet ozel uslubu geregi gayet kapali dolayli ifadelerle zayilmis bu yuzden okurken zihninizi biray zorlamalisiniz

sınırsız güç insan hayatında dönüm noktası oluşturabilecek bir kitap ama terimsel ifadeler fazla kullanıldığından bazen sıkıcı olabiliyor .bir kitapta zihin gücüne dair verilebilecek herşey verilmiş