E-Dergi

27 Mayısın talihsiz yüzleri.Rasim Ekşi'nin kalemi ile aydınlanan bu yüzler,geçmite Türkiye'nin alışık olduğu kaderi yaşadılar.öyle görünüyor ki büyüklerimiz(!) atalarımızın sözlerinden gitmekteler:kurunun yanında yaşta yanar.eğer varsa da bir devrin hatasını siyasetle fazla ilgisi olmayan bir maliye bakanının boynuna yüklemek,o ilmiği o boyna geçirmek,yapanların ve kaderin çirkin yüzünden başka bir şey değildir.

onlar hakkında kimse konuşmak istemiyor,kimse bu karanlık işe bulaşmak istemiyor.yıllardır uzak durduğumuz bir alem,cinler alemi.korkumuz,onlar hakkındaki bilgi eksikliğimizden kaynaklanmaktadır.yazar Arif Arslan bu korkumuzu,bu bilgi yoksulluğumuzu bir nebzede olsa azaltacak olan bu eseri meydana getirmiş.anlaşılması gayet kolay olan eser,korkularından kurtulmak veya bu alemi daha iyi tanımak isteyenlerin başvurabileceği bir eserdir.ayrıca yanlış anlaşılmış bazı kavramlarında(satanizm) düzelttilmesinde yardımcı oluyor.

Osmanlı-Türk tarihinin karanlılta kalan,daha doğrusu karanlıkta tutulması istenen gerçekliğini,sade bir üslupla dile getiren Mustafa Armağan,eserini belgelere dayandırarak oluşturması ve bunun için de büyük bir çaba sarfetmesi gerektiğini iyi anlamış olmalı ki,eserde hiç bir kolaylığa kaçmamış.Eser,bir devletin sultanını,bilinmeye sultanını,kendi açtığı okullarda yetişenler tarafından tahttan indirilen sultanını,vatan sevgisinden maneviyetına kadar her yönüyle ele almıştır.

an'ı oldukça iyi çözümlemiş olan milan kundera,bunu eserinede yansıtmış.oldukça başarılı bir dille anlatılan eser,bir bakıma okuyuculara zamanı öğretiyor ve bunabağlı olarak hareket tasvir ediliyor.böylelikle okunması gereken bir eser haline geliyor.

ahmet altan'ın diğer eserlerine göre sönük bulduğum eser,hiç bir şey anlatmıyor bence.bir bakıma aforizma da diyebiliriz bunlara.bunu da eserin,yazarın ilk nefesleri olmasına saymak gerek...