E-Dergi

"Sıra Bizde", Sevgili Peygamberimiz'in Hendek Harbi sonrasında, değişen şartları, görünen İslam ufuklarını tesbit ve tescil eden bir kutlu beyanıdır: "Artık Mekke'li müşriklerin üzerimize gelme gücü kalmamıştır. Şimdi sıra bizde..."

Sünnet-i seniyye’nin yazılı bilgi ve belgeleri olan hadis-i şerifler üzerinde giderek yoğunlaşan bir eleştiri akımı dikkat çekmektedir. İleri sürülen iddialar, rastgele yapılan değerlendirmeler ne yazık ki insanımızda hadisler üzerinden sünnete yönelik tereddütler uyanmasına, dolayısıyla risâlet kurumu ve İslâm algısında kuşkuların doğmasına vesile olmaktadır. Hele de söz konusu iddiaları ileri sürenler “ilâhiyatçı”lar olunca, etki daha da büyümektedir. Bu durum, din pratiğini önleyip Hz. Peygamberin risâletine uzanan cedel/tartışma/polemik ortamını azdırmakta ve yaygınlaştırmaktadır. Bu kitap, konuya yönelik uyarılara mütevazi bir katkıda bulunmak amacıyla hazırlanmıştır.

İlk örneklerini Hz. Peygamber’in uygulamaları ve tavsiyelerinden alan İslâm eğitimi, kendine has çerçevesi içerisinde kurumlaşmış ve bu eğitimin âdâb denilen uyulması gerekli kâide ve uygulanması lüzumlu teknikleri, zaman içinde müstakil eserlerle ortaya konulmuştur. Daha önce, Hatib Bağdadî’ye Göre Hadis Öğrenimi adıyla birkaç kez basılmış olan ve bu defa iki bölümlü bir muhtevâya kavuşturduğumuz bu kitapçıkta günümüzün hadis öğrenimine hem tarihî boyutta bakmaya hem de günümüzdeki durumu belli ölçüde yansıtmaya gayret edilmiştir.

Hadislerin anlaşılması ve yorumlanması temelde bir metodoloji sorunudur. Metodolojiden yoksun yaklaşımlar sonuçta akim kalmaya mecburdur.Günümüzde metodoloji tartışmaları yoğun bir şekilde yapılmaktadır.Ancak bugün metodoloji tartışmalarını esasen batı kaynaklı yaklaşımlar beslemektedir.Batı kaynaklı tartışmaları takip etmek bir mecburiyetse de onları kendi metinlerimizi anlama ve yorumlamanın temeli kılmak oldukça isabetsiz bir yaklaşımdır.Bu çerçevede ifade etmek gerekirse metodoloji tartışmalarında kendi geleneğimizin zengin içeriğinden habersiz bir görüntü verilmesi,dahası batı temelli metot tartışmalarından esinlenerek usul-i fıkhın yetersiz olduğu yönünde tenkit edilmesi gerçekten üzücücü bir durumdur,üzücü olduğu kadar mandardır da.

kitap zaten kaliteli ayriyeten ambalajlanması çok güzel