E-Dergi

Bir İskender Pala hayranı olarak bu kitabını da çok beğendiğimi söylemek isterim.Beklentilerimi çok iyi karşıladı.Bazı yorumlarda bir Barbaros romanı olmadığı söylenmiş; pek katılmıyorum.Alkala karakterinin dilinden Barbarosu dinleme fırsatı buluyorsunuz sık sık.Barbarosun kendi iç dünyasını değil de karşıdan nasıl göründüğü nasıl tanındığı aksettirilmiş okuyucuya.Ben çok beğendim.iki gün boyunca elimden hiç bırakamadan okuyup bitirdim.

İşte ben İhsan Oktay Anar'ın bu özelliğini seviyorum.Hiç ummadığınız yerde, siz romanın içine akmaya çalışırken sizi durdurup hiç aklınıza gelmeyecek önemsiz birşeyi (ayakkabı bağcığı gibi) en ince detayına kadar anlatıp eğlendirmesi, okurken mola verdirmesi...Onu farklı yapan şey bu bence. Okurken bu kadar karışık olayları nasıl toparlayacak diye heyecanlanmak, beklemek çok güzel.Bu bir İhsan Oktay Anar tarzıdır diye düşünüyorum.

Ne söylesem kifayetsiz kalır...Ne desem kitabın kusursuzluğunun hakkını veremem.İlk İnsan HZ. ADEM'in hayatını öylesine güzel anlatmış ki yazar size bütün satırları ezberletmiş oluyor kitabı bitirince. Kitabı sürekli birilerine tavsiye etmek, içinde altını çizdiğim onlarca satırı arkadaşlarıma okumak istiyorum sürekli. Kendi takdir etmişliğim yetmiyo tüm kitapseverlerin de haberdar olması ve takdir etmesini sağlamak istiyorum. "KABİL LA DEDİ İLLA DEMEDİ..." ne kadar güzel bir cümle. En çok da tek kelimelik cümlelere sığdırdığı kocaman anlamlara hayran kaldım. O anlamlardan birer kitap daha çıkabilir... Bizlerin birbirimizden helallik istemesini ihmal edişimizin yanında HZ. Adem'in hayvanlardan, otlardan herşeyden helallik istemesi... Ders alınacak çok şey var bu kitapta.Teşekkürler Nazan BEKİROĞLU. İyi ki varsın!

İskender Pala'nın okuduğum ilk kitabı.Ve bu kitap sayesinde bir İskender Pala hayranı oldum.Lalelerin içinde kendimi kitaba kaptırdım gittim.Ve Divan şiirine ilk defa sempati duydum.Keşke daha önce ilgilenseydim divanla dedim.Bazı yerleri çok heyecanlı bazı yerleri biraz sıkıcı olsa da bilgi içerikli olduğu için muhakkak okuyana çok şey kazandıracak olan bir kitap.

Puslu Kıtalar'da aldığım lezzeti bunda da aldım.Amat'ı okumadığım için onunla mukayese edemeyeceğim.Konunun sonlara doğru dağıldığını,yazarın toparlayamadığını söyleyen arkadaşlarımıza katılmıyorum.Sonlara doğru yeni giren karakterler bence romanın dağılmasına değil aksine olay örgüsünün çok güzel bir şekilde sonlanmasına ve romanın akılda soru işareti bırakan kısımlarına açıklık getirmesine yardımcı olmuş.Kalın Musa'yı hiç unutmayacağım... Tasvirleri o kadar değişik ve güzelki eşine az rastlanır cinsten .Kesinlikle okumanızı öneririm.