E-Dergi

Serenad ve Kardeşimin Hikayesi ile tanıdım Livaneli’yi. Lakin bu kitabın yazımı,kurgusu Livaneliye ait ve sanki kurguyu başka bir şekilde bitirmeliydi. Kitapta eksik bir şeyler var. Ve anlatılmak istenen anlatılmak istendiği gibi noktalanmamış. Siyaset içerikli bir konuyu romanla özdeştirip hikayesel bir nokta olmuş. Beklentimi karşılamadı.

Kitabın sonunu daha farklı beklerdim hatta bi ara Maya ile profesörün akraba çıkacağını o kadar beklemiştim ki.. Keşke o yönden bi bağlaç olsaydı.

Bu yazar gerçek dünyada insanlara ya da topluma eleştiri yapmak mümkün olmadığı için, anlatmak istediği tüm düşüncelerini hikayelerle aslında çok sert eleştiriyor. Aslında anlatılan her hikaye bir düşüncenin kağıt üzerindeki alfabetik gerçek yaşamın masalsı hali..

Bir çocuk gözünden yetişkinlerin hayatını anlama çabası. Kitabı okuyanlara bir not: lütfen çocuğun gözünden bakarak okuyunuz. Kitapla kalın

Çocuklarla beraber büyüklerin de okuması gereken kitaplar arasında . Umudunu yitirdiysen okumayı dene. Okuduktan sonra umudunu değil, umutsuzluğunu kaybedeceksin sevgili okur