E-Dergi

Konu içinde konu, öykü içinde öykü barındırması, küçük detayları birbirine bağlayarak kitabın ana hikâyesine bağlaması, bu hâliyle merkezden kollara ayrılan ayrıntılarla bir bütün yaratması açısından, modern roman anlayışına çok uygun bir kitap. Üstelik bu modern yapı içinde "tarihî roman" olması bakımından son derece klasik bir yön de barındırıyor. Yaratıcı bir kurgu, akıcı bir dil, sürükleyici bir konu beklentisi taşıyanları hayal kırıklığına uğratmayacak, okuyucusunu tatmin eden bir kitap.

Edebiyata, yakın tarihe ve bugünün sanat anlayışının temellerini atanların hayatlarına bol açılı bir çerçevceden bakmak isteyenlerin mutlaka okuması gereken bir kitap. Aslında bu şekilde sınırlamak doğru olmaz; "Edebiyatla az ya da çok ilgilenen herkesin okuması gereken bir kitap." demek daha doğru olur. Adlarını bilip eserlerinden bihaber olduğumuz, eserlerini bilip sanat anlayışlarını bilmediğimiz, her ne kadar unutmaya meyyal ve anlamamaya şartlanmış isek de kültür tarihimiz, edebiyatımız ve fikir dünyamız için yeri doldurulamaz, önemi yadsınamaz bir yer teşkil eden isimlerin hayatları, eserleri, birbirleriyle ilişkileri hakkında detaylı bilgiler veren bir kitap. Titiz bir araştırmanın ürünü. Okunmalı, tavsiye edilmeli, analiz edilmeli, tartışılmalı, irdelenmelidir. Yazarına binlerce teşekkür sunulmalıdır.

Tarih ve edebiyat kitaplarından aşina olduğumuz karakterlerin adeta ete kemiğe büründüğü, akıcı bir dille Türkçeye kazandırılmış, konu ve kurgu itibariyle keyif ve şaşkınlığı bir arada sunan son derece başarılı bir kitap. Okuyucuya, bir romandan bekleneni fazlasıyla sunuyor. Amin Maalouf'a başlamak için iyi bir seçim olan Semerkant; başlamış olanlar için ise listenin üstlerine çekilmeyi hak ediyor. Edebiyat severler için hazine niteliğinde bir başyapıt.

Birçok kişinin şikâyet ettiği farklılık zaten bu kitabın ortaya çıkış nedenidir. Eğer bölümler arasında anlatım fakı olmayacaksa beş yazarın bir kitap yazmasının ne anlamı var? Eğer yazarlar, kendi bölümlerinde öncekilerin üslubunu taklit edecekse zaten böyle bir projenin anlamı kalmaz. Bence müşterek kitap yazan yazarlar özellikle birbirlerine benzeyen üslup özelliklerini törpülemeli, mümkün olduğunca farklı yazmalıdır, farklı bakış açılarına, üslup özelliklerine meyletmelidir ki kalabalık bir kadroyla yazmanın anlamı olsun. Eğer kitapta Pınar Kür'le Murathan Mungan'ın ayırdına varmak istemeyenler varsa, bi zahmet bu yazarların tek başlarına yazdıkları kitapları okusunlar.

Kitap, Türk edebiyatında neredeyse hiç işlenmemiş bir konuyu temele alması bakımından son derece değerli. Elif Şafak'ın titizliğini, araştırmacılığını ve sivri zekâsını her cümlede hissetmek mümkün. Elif Şafak, hayranlarına, farklı bir bakış ve özel bir tat sunuyor kitapla. Yalnız, bir Elif Şafak hayranı olarak, daha önceki romanlarıyla yarışamayacağını düşündüğümü söylemeliyim. Özellikle yazarın dili kullanış biçimiyle -kendi içinde değerlendirildiğinde çok özel ve yeni olan- Siyah Süt, çerçeveyi biraz genişleterek bakarsak Elif Şafak'ın romancılığını geriletiyor. Yine de değeri takdir edilmesi gereken, son derece başarılı bir kitap olduğunu düşünüyorum.