E-Dergi

Hassas meseleler bunlar. Bir dönemi anlatmak herkesin harcı değil... Hayatta taraf tutmak önemlidir. Ama edebiyatta ve bilhassa da bilimde en azından anlatırken tarafsız olmak gerekir.

Bu ülke ne çektiyse kahramanlardan, kendi istemleri dışında kahramanlaştırılanlardan çekti diyenler duydum. Katıldım... İşte o yüzden önemliydi Deniz'in, Denizler'in kahramanlaştırılmaması.O yüzden önemliydi Deniz anlatılırken sadece iyi, güzel yönlerinin vurgulanmaması. Bir insan, sadece bir insan olarak anlatılması.

Bu kitap bunu başarıyor işte... Kitabın beni vuran cümlelerinden biriydi, Deniz için bir tanışının söylediği "Kendi düşüncesinden başka hiçbir düşünceyi dinlemezdi. Kendi dediği olacaktı. Böyle dayatmacı diyebileceğimiz bir tavrı vardı." cümlesi. Ne Deniz'i aşağılıyor ne de onu kahramanlaştıranlarla dalga geçiyor... Belki aşırı sevenleri, aşırı bağlılık duyanları kızdıracak ama işte her insanın özelliği değil mi bu da? Hemen hemen her insanın...

Bu yüzden sev dim kitabı. Karşıma bir kahraman değil de bir insan çıkardığı için...

Kitabı bu sabah bitirdim.Geçtan'ın bir kitabını daha okumuştum, Dersaadet'te Dans... İkisini bir arada ele alıp üstüne bir de Alper Canıgüz'ün Oğullar ve Rencide Ruhlar kitabını katınca daha önce aklımda beliren bir düşünceyi tekrarlarken buldum kendimi: Psikiyatrlar harika kurgu yapıyorlar, bu işi biliyorlar...

Yaşamın Kapısını Açan Anahtar benzer konulu kişisel gelişim kitaplarından bir yönüyle ayrılan ve yükselen bir kitap. Furya biçiminde sürüp giden çekim yasası kitaplarından biri görünürde. Ama özünde bu kitap çekim yasasının iç mekanizmasını gözler önüne seriyor. Bir tür bilim kitabı gibi de alınabilir ele. Düşüncenin beyinde izlediği yolu ve meydana getirdiği biyolojik hareketleri tek tek anlatan, yani "olumlu düşünce faydalıdır" deyip geçmek yerine olumlu düşüncenin neden ve nasıl fayda sağladığını da bildiren bir kitap. Çekim Yasası mevzuunun iç dünyasını merak ediyorsanız bu kitabı okumanızı tavsiye ederim.

Bu kitaptaki cevaplar gerçekten çok bilindik aynı zamanda da çok beklenmedik buluşlar içeriyor. Ama okurken insanı esas etkileyen cevap olarak sunulan buluşun ne olduğu değil, neden o buluşun seçildiğine dair açıklamalar oluyor. Farklı bakış açılarını takip etmek ve üzerinde düşünmek hakikaten çok keyifli.

Tipik bir Elif Şafak kitabı daha. Okuması zevkli, dili akıcıdan öte akışkan... Üzerinde kayıp gittiğiniz... "Elif Şafak ne yazsa okurum"culardanım ben de. Siyah Süt'ü de okudum, sevdim. Ama Yer yer aradan fışkıran kadın yazarların yaşam parçaları ilk başlarda biraz tuhaf geldi bana itiraf etmek gerekirse. Sonra sonra alıştım. Elif Şafak'ın eline, zihnine, yüreğine ve parmak kadınlarına zeval vermesin Allah.Yine de daha önce hiç Elif Şafak okumamışlara bir tavsiye. Bence Elif Şafak'a bu kitapla başlamayı düşünüyorsanız, tekrar düşünün. Ben her şeye rağmen romanlarından başlanması gerektiğine inanıyorum. Baba ve Piç ya da Araf başlangıç için güzel kitaplar olabilir. Ama benim favorilerimden biri de Şehrin Aynaları'dır. Romanlarının hazzına vardıktan sonra o fevkalade romanları yazan insanın dünyasına Siyah Süt aracılığı ile bir yolculuk ise kaymaklı ekmek kadayıfı olarak algılanabilir.