E-Dergi

Kitabı okuyalı iki yıldan fazla zaman oldu. ama ben hala kadınların şiddet görmesine öfkelendiğimde, bu kitaptaki, ağzına taş doldurulan kızı hatırlarım ve gözlerim dolar. etkileyiciydi.

Adını duymam bile tüylerimin diken diken olmasına sebep oluyor. başka hiçbir kitabı okurken bu kadar ağlamamıştım. ama tabii Bin Muhteşem güneşi okumadan önce böyle düşünüyordum:)

Zülfü LİVANELİ'yi seviyorum. Dili harika. Kitabı çok beğendim bir solukta okudum. Podima yani Yalıköy, okurken ara ara gözlerimi kapatıp sokaklarında gezdiğim yer. Çok güzel bir öyküleme. Sonunu tahmin edememek süper bir duygu.

Yine bir Nevzat komiser klasiği. Ali ile Zeynep evlesin artık. Bir de sokak çocukları bazı yerlerde öyle kelimeler kullanıyorlar, öyle betimlemeler yapıyorlar ki ben ayık kafayla o cümleleri kuramam.

Bu kadar yazıyı yazdıran hatunu merak ettim doğrusu....