E-Dergi

Sonunda İnce Memedin de sonuna geldim. Dönemin problemlerini çok güzel anlatmış okurken bende resmen oradaymış gibi oldum ve çoğu zaman hüzünlendim. Gayet güzel bir romandı ama İnce Memedin hikayesi henüz devam edecekmiş gibi bitti. İşte o noktada da İnce Memedin sonunu her okuyucu kendi tamamlayacak hissiyatı oluştu. Ama şu değişmeyen bir kural sanıyorum ki; kötüler gider yerine yenileri gelir ama kötülük kıyamete kadar devam eder, aynı iyilik gibi..

Okurken yazarın yer yer kendisini haklı çıkartmaya çalıştığını görebilirsiniz. Kitabı alış amacım ise; bir insan ne olurda intihar eder, onun psikolojisini anlamak istemiştim ama okuduğumda hep bir mağdur rolüne kendini kaptırdığını gördüm. Yazar hayatta hiç sorumluluk almak istememiş bundan doğan problemlerle de başa çıkacak gücü olmadığı için intihar etmiş diye yorumladım ben..
Kitabın diline gelecek olursak akıcıydı..

Kitabı okurken çok hüzenlendim. İnsanların geçmişte göz göre göre nasıl ölüme terk edildiği ve hala daha bu şekilde bizlerinde ölümle burun buruna getirilebileceğimizi düşününce hakikaten hem sinirlenip hem hüzünleniyorsun. Canın hiç mi kıymeti yok? İnsanlık değerleri neden ve ne zaman bu kadar alçaldı ya da hep insan denen varlık bu kadar alçak bir canlı mıydı? Neyse kendi duygularımdan ziyade kitaptan bahsedeyim..
Kitap ilk başlarda akıyorken zamanla farklı röportajların çoğu benzediğinden kitabı bitirebilmek bir çile haline geldi. Ama kitabı yine de okumalısın. Tarih geleceğin aynasıdır derler. Allah korusun bir gün başımıza böyle talihsiz bir olay gelirse Çernobili hatırlayalım. Çünkü Çernobil felaketinden çıkartılacak çok ders var...

Okurken zaman zaman şaşırdığım yerler çok oldu Doğan Bey bunu nasıl yapabildi ,nasıl bu şekilde davranabildi? dediğim yerler. Ama kendisini çok tebrik ediyorum açık bir yüreklilikle hayatını anlatmış okurlara bu herkesin harcı değil. Aynı zamanda hayatından deneyim transferi yapabileceğim bir çok konu var. Okurken gerçekten keyif aldım. Doğan hocanın yaşam öyküsünden kendi öyküme dersler çıkarttım. Allah rahmet etsin..

Çok severek okudum beni 1800 lerin İngiltere'sine aldı götürdü.