E-Dergi

Kitabın konusu kitabın isminde yazıyor. Kitapta bu nedenler 40 başlık halinde anlatılmış ve bu başlıklar kitabın konusuna göre iyi savunulmuş. Aslında bilinen şeyler anlatılmış. Kitabı yazan yazarın da çocuğunun olması bir avantaj. Yalnızca kitapta çocuk yapmak akıl almaz bir iş gibi bir algı var. Bu kitabı yazan yazarın annesi ve babası çocuk yapmamaya karar vermiş olsaydı böyle bir kitabı yazan bir yazar da olmayacaktı. Ama yine de gerçekleri bir bütün halinde görebilmek ve birçok şeye geniş bir yelpazeden bakabilmek için okunabilir. Bekar biri olarak bunları söyleyebilirim

46 sayfalık küçük bir kitap. Bir solukta bitiyor. Kitap beş bölümden oluşmakta ve beş farklı kişinin ölüm öyküsünü ve çevresinde olup bitenleri anlatmakta. Ölenlerin ardından birçok şeyin değişmediğine ve hayatın devam ettiğine vurgu yapmakta.

Kitap okurken beğendiğiniz satırların altını çiziyorsanız eğer bu kitapta altı çizili çok şey olacaktır.

Yüksek lisans dersim olan temel epidemiyolojiye giriş dersi için almıştım. Gayet anlaşılır ve güzel örneklerle açıklanmı, tavsiye ederim.

“Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.” en sevdiğim kısım...