E-Dergi

BU KİTABI ÇOK BÜYÜK HAYALLERLE ALIP OKUDUP.HATTA BİRKAÇ KİŞİYE DE VESİLE OLDUM.ANCAK KİTABIN DİLİ YANİ ARGOSU BENİ RAHATSIZ ETTİ.
DİLİN ÇOK BİZE AİT OLMASI BU DENLİ FEVRİ YAZIYA DÖKÜLMESİNİ GEREKTİRMİYOR DİYE DÜŞÜNDÜM.HEM OKUDUM HEM GÜLDÜM AMA YİNEDE
SANIRIM BİR DAHA HER HANGİ BİRİNE TAVSİYE ETMEM.

Çok beğenerek okudum.Bu hayat hikayesini hep merak edip basında takip etmeye çalıştım.Bu noktada bana yeterli oldu.Latife Hanım ın yazdığı mektuplar gerçekten çok etkileyici.
Türk geleneğinin önemli bir noktası vurgulanmış.Kol kırılmış yen içinde kalmış.Latife Hanım aşkının,kültürünün ve verdiği söze sadık kalarak ayrılma nedenini asla açıklamamış.Kucağinda ATAnın resmi ile hayata gözlerini kapatmış.her satırını merakla okudum.ama bir şeye üzüldüm.Latife Hanım muadili tahsil gören bir kadınımız neredeyse hala yok.bu ayrılığın en acı yanı Latife Hanım ın çalışmasına izin verilmemiş.
Gazi sine sormadan yurt dışına tedaviye bile çıkmayan fatma sabiha hanım adeta uzlete çekilmiş.tek sosyal hayatı yeğenleri ile olan ilşkisi olmuş.Biz ondan faydalanamamışız.
Latife Hanım bu ayrılığın faturasını çok ağır ödemiş.
hastalığını gizleyip hayatıyla ve bilgi birikimini yeterince paylaşamamasıyla ödemiş.
HER ZAMAN ZİHNİMDE ASALETLİ BİR KADIN OLARAK YER ALACAK