E-Dergi

yazar bu romanında da tıpkı diğer romanlarında olduğu gibi tasvirleri en ince ayrıntısına kadar;kişileri ve romanın kurgusunu çok ince düşünüp oluşturmuş...romanın belkemiğini doğu ve doğulu nun yaşamı oluştururken insan kurgusunu çok iyi düşünmüş ve romanına yansıtmayı başarmış...

bir grup kadına malolmayan,hayatın içinden hayatı yakalayan ve bazılarına çok yararlı öğütler veren bir roman...kendilerini hep pozitif olmaya hep verici hep kendilerini kendi hayatlarını başkalarının hayatları için feda edip;gerçeği anladıktan sonra "özgürlüğüne kavuşan kadınların"romanı...

bir çok kişinin anneanneleri ile geçirdikleri hoş ve insanı hüzünlendiren anılarınnı bir kitapta toplamayı başararak belki de kendi alanlarında bir ilki açmışlar...
geçmişe bir yolculuk edebileceğimiz,birçok insanın hayatından kesitlerin verildiği,okuması hüzünlü olduğu kadar zevkli de olan bir kitap...

yazar önsözünde olduğu gibi kitabın kendi içinde de okuyucuya anlatmak istediğini "aşkın ne kadar bencil olduğunu" anlatabiliyor...her ne kadar felsefi ve fazla şiirsel cümlelerle süslüyor olsa bile...bu tür kitaplardan hoşlananlara "şizofren aşka mektup" adlı romanı da önerebilirim...

öncelikle medya unsurunu kullanarak bu kadar ilgiyi haketmeyen bir romanı bunca kişiye sattıran orhan pamuk'u kutluyorum...ayrıca kitabımı yarım bırakmak gibi bir huyum olmadığı için bu romanı onca sıkıntıya dayanarak okumayı başardım...
kitapta bir roman kurgusu olmasına rağmen;adeta sanki konu bulunamamışçasına aklına gelen her konuyu romana katmış yazar...biraz daha sade;biraz daha yalın olup insanı bu kadar çabuk bıktırtmayabilirdi...