E-Dergi

Canavar Amerikalı şair, romancı ve kısa hikaye yazarı Stephen Crane’nin 1898 tarihli novellasıdır. Bir insanın yüzünü kaybetmesi ile ona atfedilen rollerin de yitirilişini anlatan eser, gerçek canavarın kim olduğunu sorgulamaktadır. Crane’nin en iyi eserlerinden biri sayılmasına rağmen üzülerek söylemeliyim ki beklentimi karşılamadı. Böylesine etkileyici bir konunun bu kadar yüzeysel anlatılmasını beklemiyordum. Yan karakterlere yapılan odağın ana karakterlere de yapılmasını ve onların da iç dünyalarına dahil olmayı isterdim. Yine de okumayın diyemem elbette. Zaten kısacık ve dili oldukça sade olan bu hikayeyi bir çırpıda okuyabilirsiniz. Lakin konunun derinliğine erişme konusunda söz veremem.

Ateş Yakmak Amerikalı yazar Jack London'ın kısa hikayesidir. Hikayenin biri 1902'de diğeri 1908'de yayınlanan iki versiyonu vardır. 1908'de yazılan hikaye bir klasik haline gelmişken, 1902 versiyonu daha az bilinir. Maceracı bir ruha sahip olan yazar 1897 yılında Alaska Klondike’de altın bulunduğu haberleri üzerine eniştesi ile birlikte Klondike’e gitmiştir. Yaşadığı bu günleri eserlerine yansıtmıştır. Ayrıca görmüş olduğunuz baskıda 1905’te yayımlanan ve Nadejda Krupskaya’nın ölüm döşeğindeki eşi Vladimir Lenin’e okuduğu son öykü olarak bilinen Yaşama Azmi de bulunmaktadır. Okumayan varsa vakit kaybetmeden okumasını tavsiye ederim. Zaten kısacık olan bu üç öykü toplasan 60 sayfa etmiyor. Fakat elbette başarılı yazarımız bu kısacık hikayeleri zamana kafa tutarcasına anlatmayı başarmış. Hayatta kalma içgüdüsü daha güzel anlatılamazdı diyor ve şimdiden iyi okumalar diliyorum

Tatsız Bir Olay Rus roman yazarı Fydor Dostoyevski’nin kısa romanıdır. Kitap, Rusya’da çarlığın çözülmeye başladığı, askerî bürokrasi ile yoksul memur sınıfı arasındaki ilişkilerin de değişmeye yüz tuttuğu yıllarda liberalizm rüzgarına kapılan bir Rus soylusunun davet edilmediği bir düğüne, deyim yerindeyse egosunu tatmin etmek için gitmesini konu alıyor. Başkarakterimiz güyası hümanist! Lakin hümanizmi gerçekten benimsememiş, sadece hava atmak için, ne kadar yüce bir insan olduğunu göstermek adına dile getiriyor. Eser ayrıca ideallerin uygulamada tasarıdaki kadar başarılı olamayabileceğini gözler önüne seriyor. Hani hayaller, hayatlar diyoruz ya işte o mesele...
“Hepimiz boyuna konuşuruz, konuşuruz; ama iş başa gelince: hava!”