E-Dergi

Kendi deyişimle Yazgıç, hiçliğin şairi ve hiçliğin şiirini yazıyor. Bunu neden diyorum çünkü 80 sayfalık bu kitapta yaklaşık 45-50 adet "sız, süz, siz" yani sahipsizlik eki var. Kimsesiz, sessiz, ıssız vs şeklinde kullanımlar çok fazla. Burdan şu çıkarıma varılabilir, Yazgıç sahip olamadıklarından yola çıkıp sahip olamamanın şiirini yazıyor. Fakat şiirleri biçim olarak günümüz şiirine yakın olsa da pek bir şey vaat etmeyen ve derin bir felsefe içermeyen mısralarla bezeli şekilde karşımıza çıkıyor. Günümüz şiirini yakından takip eden biri değilseniz şiirler sizi cezbetmeyecektir...

Uzun zaman önce okuduğum ve tadını hala hissettiğim bir kitap. Türkçe konuşmak ve dilimize sahip çıkmak neden önemli en başta bunun yanıtı var. Kültürle ve bağımsızlıkla dilin ne derece ilintili olduğu güncel örneklerle ve sıkmadan anlatılıyor. Oktay Sinanoğlu'nun yanında Feyza Hepçilingirler de Türkçe konusunda takip edilmesi gereken bir isim.

Florinalı yoluyla günümüz şiir piyasasının da bir eleştirisidir aynı zamanda bu kitap. Kendi kendini kainat şairi ilan eden birinin dramı ya da gülünç durumu. Şiir adına ilginç bir inceleme. Okunabilir.

İmge yönüyle tatmin edici ama biçim yönüyle sınıfta kalan bir şair Furkan Çalışkan. Eski katı uyaklı şiirin sanki varisi gibi. Zaman zaman sözcükler sırf uyak amacıyla girmiş gibi şiire. Oysa şiir bütün bu kaygıların dışında kendiliğinden oluşan, kendiliğinden çağrışan kelimelerin yan yana gelmesidir. Bunu biraz daha önemser de, kendi çizgisini belirleyebilirse şiirimizin fikri sorulan şairleri arasında yerini alır.

Tomris Uyar gibi ben de Edebiyat'ın çocuk edebiyatı diye ayrılan bir bölümünün olmaması kanaatindeyim. Bu tarz kitaplar eskiden fazlasıyla didaktik tarzdaydı ve çocuklar tarafından sevilmemişti, sonraları sırf sevilsin diye fantastik şeyler yazılmaya başlandı. Bu kitap da epey fantastik.