E-Dergi

Tarihten bu yana Avrupa da dahil tüm toplumlarda erkekten sonra gelen ve son yüzyıllarda yavaş yavaş etkinlik kazanmaya başlayan kadınlarla ilgili bir satır vardı bu kitapta,bence kitabın özü gibiydi “...kadınlar arasında sanıldığından çok daha fazla değer bulunduğuna;ama bilinmediği için,o kendi kendini bilmediği için,şimdiye kadar hiç kimse onu ortaya çıkarmaya,oluşmaya çağırmadığı için,tüm bu değerin kullanılamadığına inanıyorum.”Andre Gide tüm kitaplarıyla okunmaya değer bir yazar.

Rahip ile öğretmenin konuşmaları etkileyiciydi.Öğretmenin her gerçeği bütün kaybedeceklerini göze alarak söylemesi sonrasında rahibin “bu arada artık Tanrı hakkında farklı düşünmeye başlamışsınızdır...” sözü de düşündürücü.Çünkü bir inancın veya değerin bir bireyde olmamasının insanda yarattığı boşluğu ve bencilliği vurgulaması açısından iyi bağlanmış.Kitabın içeriği de adına uymuş.
Bir de şu satırlar;
Bekle sen,ceylan seni!
Yakında kar yağar ve sen insanlara yaklaşırsın.

Hüseyin Rahmi Gürpınar bence Türk edebiyatının özellikle sosyolojik anlamda en iyi temsilcilerinden.İstanbul'da böyleyse Anadolu'da nasıldır dedirtiyor.Her duyguya hitap etmiş.Ürkütüyor,korkutuyor,kahkaha attırıyor,düşündürüyor...Dilaver karakteri favorimdi.

Gün Olur Asra Bedel'i okursanız Cengiz Han'a Küsen Bulut kitabın devamı.Abutalip'in hikayesi boğazımı düğüm düğüm yaptı.Hele Boranlı istasyonundan geçerken ailesini ve sevdiklerini görmesi, karısı ve çocukları ile zihninde vedalaşması,onların onu görmemesi üzerine kendini hissetmelerine dair derin isteği.Arada tam da yerinde anlattığı Cengiz Han hikayesi de çok etkileyiciydi.Hüzün doluydu,insanlardaki hisleri ve duyguları harekete geçiren bir anlatımdı.

Cengiz Aytmatov'un okuduğum ilk eseri.Kitabı okurken uçsuz bucaksız Orta Asya bozkırlarında,Aral Gölü'nün çevresinde dolaştırıyor yazar sizi,anlatımı ile her şeyi kafanızda canlandırmanızı sağlıyor öyle ki kitabı hatırlamaya çalıştığınızda sanki oralarda bulunmuşsunuz gibi görsel belleğiniz devreye giriyor.SSCB döneminde ulus bilincine dair baskılar sanki kitabın son sayfasında adeta vurgulanırcasına dile getirilmiş ''Adın ne senin?Kimin oğlusun?Anımsa adını!''Sanki her rejimde insana dair bazı şeylerin baskılanması da varmış gibi düşündürüyor insanı.Kitabı okuduğum dönemde de Sovyetler Birliği'nin son lideri Gorbaçov'un ölmesi de artık kitap seçerken bu kitapla ilgili de bir şeyler olacak düşüncesini zihnimin bir tarafında hazırda bekletiyor.Kazangap'ın değer ölçüleri,Sarı Özek bozkırındaki trenlerin gidip gelişleri,Yedigey'in arkadaşına sadakati,eski geleneklerin sanki son temsilcisiymiş gibi Yedigey'in arkadaşını uğurlayışı çok hüzünlüydü.İnsana dair duygular çok güzel aktarılmış.