E-Dergi

Bu ülkede cumhurbaşkanlığı yapmış insanlar yeri geldi yüce divanda yargılandı yeri geldi zehirlendi. Başbakan ve bakanları önce yargılandı sonra asıldı. Fakat gel gelelim herkesin herkese her şeyi söyleyebildiği, özgürlüğün bu denli dibe vurduğu(!) günümüz Türkiye'sinde durum bundan çok uzak. Bu nasıl bir kendini beğenmişliktir arkadaş. Sen seçilerek o makama gelmedin, sen oraya ATANDIN. Haklıysan, ki öyleyim diyorsun, çık konuş. Bende vatandaş olarak senin arkanda; bu hukuksuzluğun karşısında durayım. Bir bir sıralamışsın diyeceklerini; ama karşında sana cevap veren bir muhatabın yok. İyi o zaman herkes kitap yazsın. Hırsız, parayı niye çaldığını; cani adam, karısını niye öldürdüğünü anlatsın kitabında. Bizlerde okuyup vicdanen kanaat getirelim tüm bunlara. Ben önce senin dik duruşunu mahkeme karşısında göstermeni, daha sonrada bu yazdıklarını okumak isterdim. Ama sadece sen yazdın biz okuduk. Kararı yayınevi sahibi kitabın tirajına göre belirlesin o zaman. Dava kapanmıştır!

Malzemeler aynı; fakat yemeğin tadı biraz farklı. Lozan'ın hezimet mi zafer mi düellosunun üç yüzüncü kez bir yazar tarafından kaleme alınışı. Bu kez de bu hikayeyi Taha Akyol'dan okudum. Gazeteci kimliğine yakışır güzel bir dil var zat-ı muhteremde. Lozan'da neler kaybettik ve ne kazandık üzerine yazarın tezini okurken, bir yandan da çetele tuttum. Sonra hangisinin skorboardda daha çok olduğunu saydım. Evet. Sonuç aynen bildiğimiz gibi. Klasik Yeşilçam.

Kadınların dediği gibi gerçekten de "Bütün erkekler aynı mı?"dır. Kitabı okurken bir yandan bunu düşündüm, bir yandan da Üstadın enfes betimlemeleri ile o sokağın havasını soluyup, o evin suyundan içtim ve genç kıza yarenlik ettim. Levha'lar ise kitaba mola tadı katmış ve çok yakışmış.

Soğuk Kahve'yi almadan önce, kitabın ÖNSÖZ'ünü ve ilk bir kaç nesri okumadan, içinden ara ara seçtiğim şiir tarzı insana dokunan kısa yazıları okumuş ve gayet memnun kalmıştım. Daha sonra kitabı aldım ve baştan okumaya başladım; fakat tam bir hayal kırıklığı oldu bende. Yazar lakayıt bir KİŞİSEL GELİŞİM yazarı tarzı giriş yapmış kitaba, duyguyla alakası yok ve kitaba nasıl başlarsan öyle gider, ki öyle de gitmiş. Yusuf Atılgan'ın AYLAK ADAM'da ki ana karakterini çok andırıyor yazarın üslubu. Ama o üslup bu kitaba hiç ama hiç uymamış. Okumadım da zaten, kaldırıp attım.

Ne umuyordum ne çıktı tarzı bir film. Farklı bir hikaye beklerken aykırı bir senaryo çıktı filmi izlerken. Netice itibariyle güzeldi.