E-Dergi

Bir tiyatro eseri olan bu kitabı bir solukta okudum. Hacimce ince, muhteviyatça zengin..
En sevdiklerimden bir cümleyi sizlerle de paylaşıyor ve kitabı okumanızı tavsiye ediyorum: ‘’Niçin gök hâlâ üstümüze çökmemekte; insanlar her gün ölü yemekte..’’ sf.16

Büyük bir zekanın ürünü bu kitap. Yarısından fazlasını okuyana dek çok heyecanlanmadım ama meğer onca anlatı, onca karmaşa sonunu merak ettirmek içinmiş. Gözümü kırpmadan film izlercesine bitirdiğim olağanüstü bir roman.

Kemal Sayar'ın kaleminden de öte yüreğine zaten bayılıyorum. Bu kitapta da onun engin yüreğinin dalgalarının eserini göreceğimden emindim, öyle de oldu. 10 üzerinden 10 puan verilebilecek bir kitap. Herkes okusa ve anlasa eminim dünya çok daha güzel bir yer olurdu..

Muazzam bir eser. Normalde roman okumayı vakit kaybı sayarım. Ama bu roman fikir ve kalp dünyama çok şey kattı. Satır altlarını çizerek okudum. Okudukça düşünecek, düşündükçe iç neşesine kavuşacaksınız. Örnek bir parça paylaşmak istiyorum: ’’Mutlak Zat… Ona nasıl varılır? Dünyayı bırakarak mı?.. Her an açlığını hissederek nefse cebirle bıraktırılan yemek, bırakılmış olmaz…
…
Öyleyse dünya, çizili bir kağıt gibi sepete atılacak bir şey değil, sahip olunduğu halde kıymetten düşürülecek bir nesne… Öyle bir nesne ki, sen ona malik olacaksın, o sana değil… Süleyman Peygamber dünyaya malikti, fakat dünya ona malik değildi.’’ sf.69

Sıradışı bir öykü değil belki ama sıradışı bir anlatım tarzı var. Okurken kendimi ilginç, mistik bir filmin içinde buldum. Ekran karşısında değil; filmin direkt içinde. Hikâyenin anlatıcısı Eylül; arada ona müdahale eden/ katkı sağlayan yazar ve kendisi başlı başına bir hikâye anlatıcısı olup hikâyesini kendisi anlatmak isteyen mor harmanili bir kadın karakter var. Dedim ya, sıradışı bir anlatım. Ezcümle; çıkmaya değer bir serüven, diyebilirim bu kitap için.