"Yaşanan her ilişki, görüşme, yakınlaşma, muhabbet ve dünyevi aşkın temelinde yatatn bilinçdışı motivasyon, aslında içinde yaşadığı kattan sıkılan insanın "Kurtar beni bu hapisten." çağrısıdır. ilişkilere hep bu ümitle başlarız." (sayfa 216)
mustafa merter, kitabında dar bir dünyaya hapsedilmiş insanın bulunduğu ontolojik konumdan tatmin olmayıp üst katlara çıkma arzusunu dile getiriyor. insanın temel sıkıntılarının bu üst katlara çıkamamaktan kaynaklandığını öne sürüyor.
yazar, modern psikoloji tarihine değinerek kitabına başlıyor. sonrasında bazı tasavvuf kavramlarını ele alıyor. devamında ise tasavvuf ve psikolojiyi bir arada yürütüyor, bunu yaparken teorik bilgilerden de yararlanıyor.
kitap bütün olarak ele alındığında zaman zaman sıkıcı olabiliyor. fakat parça parça ele alınırsa bazen bir paragraf, hatta bir cümle bile okuyana çok şey katıyor.
yazar, insana iyimser bir bakış açısıyla yaklaşıyor. insanın geleceğine ümitle bakıyor. bu ise okuyucuyu rahatlatıyor ve kitabı zevkli hala getiriyor.
başarılı bir eser olduğunu düşünüyorum. psikoloji ya da tasavvuf alanlarından herhangi biriyle ilgilenen kişilere okumalarını öneririm. ancak bu alanlarla alakaları çok fazla olmayan kişiler için anlaşılması zor bir kitap olabilir.
Dokuz Yüz Katlı İnsan
