E-Dergi

Yorumlara bakıyorum da bir tek olumsuz düşünen benim galiba. Zor bitirdim. İlkokul çocuklarına hitap ettiğini düşünüyorum. Yani bir Oğuz Atay, Nabokov, Dostoyevski, Tanpınar, Kafka okurları için çekilecek çile değil. Yine de farklı bir kitap... Ama disiplinli bir okuyucuysanız ve kitapta da bahsedildiği üzre çok değerli zamanınızı çok değerli bir şekilde değerlendirmek istiyorsanız sizin için yanlış bir seçim olacaktır, diye düşünüyorum.

Noktalama işaretleri kullanmadan yazmak, bir roman tekniğidir. Bilinçdışı akımlar bu şekilde ifade edilir.

Nabokov'un dediği gibi: Bir yazarın en tatlı rüyası, okuyucuyu seyirciye dönüştürebilmektir. Bunu Türk edebiyatında hakkıyla başarabilen ender yazarlardan biri de Orhan Kemal hatta belki en iyisi... Kim zamanlar, Orhan Kemal'in kahramanları; kitaplarının arasında çıkıp da odamıza, sokaklara ve hatta hayatımıza karıştığı olmuyor mu?

Bu romanda kimsenin kim ve nerede bulunduğu belli değil. Bu durum da hikayeye olağanüstü bir hava katmış. Bu havayı teneffüs etmek insanın ufkunu açıyor. Mutlaka okunmalı...

"Yazma gücümden ve fikirleri en yüksek zerafet ve canlılıkla ifade etmekteki harkulade yeteneğimden kesinkes emin olmasam" diye romana başlayan yazar bunu hatta daha fazlasının kesinlikle hak ediyor. İnanılmaz bir dehanın ürünü, inanılmaz bir başyapıt. Dünya edebiyatının tartışmasız en büyük romancısı. Tabii çevirmenin de hakkını yememek gerekiyor, bazı yerlerde o kadar içteni samimi çeviriler yapmış ki yazar her ne kadar akışı kesip okuyucuyla dalga geçse de, çevirideki sıcaklık sizi hemen içine çekiyor. Ruh tahlilleri harkulade. Puşkin ve Dostoyevski'den oldukça etkilendiğini kabul ediyorum ama ikisini de çok geride bıraktığı da su götürmez bir gerçek. Ve esas şimdi sıkı durun... Yazar, size okuyucu değil seyirci olmayı vaad ediyor. Bir solukta bitti.