E-Dergi

Yüzünüzde bir tebessümle okuyorsunuz. Bir çırpıda bitirdikten sonra okulumun kütüphanesine bıraktım. Ortaokul öğrencileri için umut ve cesaret verici, güzel bir hikâye.

"İki insan birbirini fark ettiği anda iletişim başlar."
Yanlızca konuşmak değildir iletişim kurmak. Göz göze geldiğiniz ama tek kelime etmediğiniz biriyle de iletişim kurmuş olursunuz ve ona farkında olarak ya da olmayarak kendiniz hakkında mesajlar verirsiniz.
Bir de varoluş stresi meselesi var, kitapta beni aydınlatan noktalardan biri. Hepimizin yaşadığı bir durum. Düşüncelerimizi yansıtmadığımız her an stres yaşıyoruz aslında. İç dünyamız ile dış dünyamız çatışıyor çünkü. İç dünyamız bizim özümüz, dış dünyamız ise sosyal yüzümüz. Bu ikisi arasındaki fark ne kadar çok olursa yaşadığımız varoluş stresi de o kadar fazla oluyor.

Daha önce üstünde düşünmediğiniz konular hakkında aydınlanmış oluyorsunuz, farklı pencereler açılıyor önünüze. Aslında çok otomatik tepkiler verdiğini ve tamamen farkında olarak hareket etmediğini anlıyor insan. Yani birçok şeyin farkında olmadığınızı fark ediyorsunuz :) Bir yerden başlamak gerek.

Son birkaç yıldır bu masa takvimlerini kullanıyorum. Üstünde işaretlemeler yapıp notlar alıyorum. Yıl sonunda yapraklarını geriye çevirerek baktığımda o artık bir anı defteri gibi oluveriyor. :)

Harikaydı. Tek solukta bitiveriyor. Kürşat ihtilalinden esinlenerek yazıldığını öğrendiğimde, eseri okumaya başlamadan önce ufak bir araştırma yaptım ve tarihe geçmiş bu olayın nasıl anlamlı, derin bir şekilde anlatıldığını, var olan bir durumun nasıl açık, anlaşılır ve hayran bırakır şekilde betimlendiğini okuyunca tarif edecek kelimeleri bulamadım. Sabahattin Ali... Hayran ediyor...