E-Dergi

Kitabı okurken dizisi çekilse tutar demiştim. Çünkü gerçekten sürükleyici ve kahramanlar oldukça karekteristik. Fakat sonlara doğru Tanrım ben ne okudum diyiverdim. Yazar meseleyi toplu bilinç altına mı indirgemiş ne? Kısaca kitap biçimsel olarak iyi ama içerik olarak biraz kaba kaçacak belki ama uydurmadan ibaret.

Tolstoy'un Rus salon hayatını en iyi anlatan yazar olduğu savına, Savaş Ve Barış'ı okuduktan sonra hak verdim. Yapmacık sosyetikler ince ince eleştiriliyor. Nasıl bugün baskın kültür Amerikan kültürüyse o zamanlarda Fransız kültürüymüş diyorsunuz. Fransızca bilmek asaletin simgesiymiş adeta. Bu kitabı okuduktan sonra Napolyona merak sarıp onun hayatını da okudum. Böylece Yakın Çağ Avrupasının tarihi hakkında güzel bilgiler edindim. Sizlere de tavsiye ederim.

Romanda semaver kelimesi o kadar çok geçmektedir ki Ruslar bu kadar çok çay içiyor muymuş diye düşünmekten kendinizi alamazsınız. Ananın semaveri temizlemesi, gelen devrimci misafirlere semaverde çay demlemesi, semaver kömürü yanmayınca Andre'nin gözlerinin yaşarması, Devrimci bir köylü çiftin çocuğunun semaverin üzerine düşüp yanması... Kahramanlar ise bu devirde böyle insan kaldı mı dedirtecek cinsten fedakar ve idealist.

Kitabın 200'lü sayfalarını geride bıraktıktan sonra müthiş bir dumur yaşayıp, Anna'nın çırpınışlarına şahit olacaksınız.Anna'nın dedektif kız kardeşi Helen'in maceraları ise gerçekten komik.Kadınlar için eğlenceli bir yapıt.