E-Dergi

Yazar şirinlik halleri altında işler karıştıran bir çocuğu anımsattı bana. Kitabın bazı yerlerinde yok artık bu kadar da ego olmaz diyor insan. Kölelikle ilgili mazilerinden bihaber olan(!) zavallı yazarımız zaaflarını bertaraf edememiş, Osmanlı'ya batıdan bakanları eleştirirken aynı duruma kendisi de düşmüş maalesef. Yine de içeriden insan kendini yeterince görmeyebilir düşüncesiyle fikirlerini taraf olmadan düşünmeye çalıştım. Bazı yerlerinde kesinlikle kasıtlı anlatımlar var.

Kitabın anlatımını yazara yakıştıramadım. Kompleksi olan, haklıyken kıskanç durumuna düşen insanların görüntüsü gibi bir anlatım olmuş bence. Fazlaca kurgulu, anlaşılması zor cümleler var. İnsan tarihteki yalanları mı, cümleleri mi anlamaya çalışsın bilemiyor. Bunun yanında mutlaka ki bu kadar kaynak ve araştırma ile bizlere gerçekleri aktarmaya çalışması takdir edilicek bir durumdur fakat bazı iddiaları inandırıcı bulamadığımı da eklemeliyim. Mesela Mustafa Armağan'ın aksini düşünmemiz için anlatmaya çalıştığı matbaayı kimin bulduğu meselesinde bence matbaayı yine Gutenberg bulmuştur sonucu çıkıyor.Onu geliştirmek ile onu ilk olarak düşünüp keşfetmek aynı şey değil diye düşünüyorum.

Kitabın ilk 75 sayfasını 2 kere okudum. İlk okuduğum zaman anlayamayacağımı düşünmüştüm ama okumayı kafama koyduğum için 2 kere giriş yaptım. Kitabı bitirdim ve boşluğa düştüm. İyiki de okumak konusunda sebat etmişim diyorum. Film tadında, inanılmaz bilgiler içeren, çok lezzetli bir kitap olmuş. Senaryolaştırılabilirse çok güzel bir film çıkabilir bence. Harika!

Kitabın tanıtım metnini okuduğum zaman evet ben de kişisel gelişim kitapları hakkında buna yakın düşünceler içindeyim diye satın almak için sepetime attım. Hem esprili hem de Kuran'dan örnekler veriyor, zevklidir dedim. Fakat kitabın iç sayfalarını okuduğumda dehşete kapıldım. Bir kere öfke dolu, bu çok itici. Çünkü hiçbir bilgi %100 hatalı olamaz diye düşünüyorum. Onların da mutlaka insana fayda sağlayacak bir yönü vardır. İnsanların önce imanlarının sağlam olması lazım, bu kitaplara kapılıp gitmemek için ve bolca dua etmeleri. Beşer her an şaşabilir, bu kitaplara gerek yok ki. Eleştirileri fazla ağır ve dili de fazla argo buldum açıkçası. Argo olmadan da eğlenceli bir anlatım olabilirdi. Eminim içinde çok güzel bilgiler vardır, Kuran'dan örnekler olduğu için fakat agresif tavırları itici buluyorum. İnsanları gaza getiren, kendini değerleri hissettiren kısımları bence çok hoş, neden insan benim kapasitem bu deyip otursun ki? Şükür ile gereğini yapmadan oturup kapasitem bu demek arasında çok fark var bence. İnsan gerçek anlamda yapması gerekeni yapar ve kendine inanır (bu inanma Firavunca değil tabi ki de) sonra elinde olana şükreder. Kitabı önermek konusunda tereddütlerim oluştu açıkçası.

Ben de yeni bir anne olarak inanılmaz bir şaşkınlıkla ve sevgiyle okudum kitabı. Daha önce okuma fırsatım olmamıştı. Keşke okusaymışım dedim. Teşekkürler Elif Şafak.