E-Dergi

Yaşamın devam etme zorunluluğu vardır ve yazgılarımız birbirleri ile mutlak etkileşimlerde bulunarak şekillenir. Bireyin yaşamı son bulabilir ama bu yaşamın son bulması demek olmadığı gibi yaşamı son bulan bireyin yakın çevresi başta olmak üzere mevcut bütün yazgıların da yeniden şekillenmesi demektir.

Gerçeklik buram buram kokuyorken her satırında, birçoğu geçmiş zamanda yazgılarını yaşamış karakterler gerçeklik havasını tene değdirip elle tutulur hale de getiriyor. Büyük bir uğraş sonucu ortaya çıktığına inandığım bu kitap bütün kısıtlama ve engellemelere rağmen varlığını koruyabilmiş ve somut bir şekilde karşımıza dikilmiş, insanoğlunun yazgısının belki de ciddi utançlarla dolu bazı kısımlarını suratımıza vurmak için! İkinci Dünya Savaşı, anlatım çemberinin merkezinde Stalingrad, Sovyet ülkesi ve yaşayanları ele alınmış. Savaş esnasında yazgılarını yaşayanlar; askerler, esirler, işçiler, bilim insanları, yöneticiler.. Yazgısını herkes anlatmış. Tavsiye ederim.

Hayat kimyadır, mutfak da bunun yani hayatın en önemli bileşenlerinden birini oluşturur. İnsan yemeden içmeden yaşayamaz. Yani kimya önemlidir arkadaşlar :)

Herkesi önce insan diye değerlendirebilelim isterim. Bilim adamı değil de bilim insanı diyebilir olalım mesela. Kadın ya da erkek değil de insan olsun ilk düşüncemiz mesela. Bir şeyin altında kadın imzası olması bizi o şeye karşı saygısız yapmasın mesela, önce gerçekçi, mantıklı, verimli, kullanılabilir ve/veya uygulanabilir olup olmadığına bakalım mesela.

Bu kitaptan alacak epeyi şey var gibi duruyor. Hemen hemen diğer bütün hikayeler gibi hiç duymadığımız bir hikaye değil belki de ama türüne az rastlanır şekilde duyduğumuz bir anlatım olduğumu düşünüyorum. Orta soluklu bir uzunluğa sahip gibi görünüyor. Size kısa soluklu olduğunu düşündürecek şekilde bir sürükleyiciliğe sahip de olabilir. Okumanızı öneririm.

Bu kitapta korkunç şeyler okuyacaksınız çoğunlukla, size korkunç gelmeyebilir belki ama benim için bunların memleketimde yaşanmış olması ve yaşanmış olmasının nedenleri de hesaba katılınca içimi büyük bir huzursuzluk sarıyor. Yine de bugünlerden, yarınlardan umudumu tamamen kaybetmeden, ders olsun diyerek okuduğum, herkesin bu olayları ve olayların vahşetten farksız kısımlarını iyice bekleyip nelerden sakınmak gerektiğini, nasıl insan olunabileceğini öğrenmesini istediğimi bana hatırlatan bir eser.

Bu eserde çeşitli insanların tecrübeleri aktarılmış. Onlar yaşamış, sonraki günlere sağ salim varmış ve birilerine anlatmış, biz de onları dinleme şansına sahip olmuşuz bu eser sayesinde..
Okunması faydalı olacaktır.
Benzerini dahi yeniden yaşamamak dileklerimle..

Olay örgüsünün hep olduğu ama olayların yavaş yavaş ilerlediği, dili oldukça anlaşılır, süslemelerden olabildiğince uzak görünen, siyasi olmasa da karanlık derin devlet mevzuları gibi görünen şeylere de ucundan kıyısından bulaşan (hatta belki size göre asıl anlatılmak istenen mevzu onlar gibi gelir); aile olmak, aile kalmak, geçmişini unutmak, yeni bir geçmiş inşa etmek, tamamen yabacı olduğun kendi hayatını tanımaya çalışmak gibi konuları barındıran bir hikaye.. Bazen bir şeyleri enine boyuna anlatıp olay örgüsüne durgunluk katar gibi olan, bazen heyecanla hadi bakalım şimdi ne olacak dedirten türden, iyi yazmış dedirtebileceklerden.. İyi okumalar.

En özet haliyle ve en detaylı da olarak insanı anlatan bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ana konu başlıkları altında insanın genel tutum ve duygularını, davranış şekillerini, düşünmüş hallerini, eylemlerini anlatıyor. Emir kipi ve kesinlik ibareleri kullanmamaya gayret ederek bir tablo çiziyor. Okunmasını tavsiye ederim.