E-Dergi

Kitabı okurken çok gerildim doğrusu, acayip-gereksiz bir inatlaşmayı görüyosun. Normal bir şekilde olmaması gerekir diyosun, ama kitapta oluyor. Filmi bu kadar germemişti beni, bilmem ama ben filme göre daha az keyif aldım kitaptan...

Tam bir Aytmatov klasiği... Komünist Rusyasında yetim bir köy çocuğunun, sevinci, özlemleri ve daha çok hüznü, üzüntüsü... Keyifle okunan sade bir dil ve hüzünle biten bir son... Aytmatovu da, kitabı da tavsiye ederim...

İlber Ortaylı'yla beni tanıştıran kitap. İlk aldığımda çok bilinçli almamıştım, sadece tarih kitabı olduğu için almıştım. Ama okuduktan sonra gerisi geldi yazarın kütüphanemdeki diğer kitapları bir bir sıralandı. Kitabın diğer bir özelliği yazarın en sistematik yazılmış kitabı. Diğer toplama yazılarının ve dağınık konuların bulunduğu kitapları düşününce daha sistematik. Kitabı okuduktan sonra 19. yy Osmanlısına bakışım değişti, olayların tek taraflı olmadığını, tarihin sadece savaş kaybetmek veya kazanmaktan ibaret olmadığını, ülkeler arasındaki sosyolik ve ekonomik ilişkilerin, yönetim biçimlerinin ve uluslararası birçok parametranin tarihi sürece katkısı olduğunu anladım. Tarih ufkumu açan, perspektifimi değiştiren bir kitap. Tarihe ilgisi olan herkese mutlaka tavsiye ederim.

Yazarın tarzının temelini 'ezberleri bozmak' oluşturduğu için diğer birçok kitabında olduğu gibi bu kitapta da yıllardır öğrendiklerimizi tekrar tekrar sorgulatıyor. Avrupalıların tarihi, bilmi, ilmi nasıl yönlendirdiğini, şekillerndirdiğini ve bizim de buna seyirci kalıp, hatta resmi kurumlarımızla yardımcı olduğumuzu düşündürüyor. Mustafa Armağan'ın emeğine sağlık...

Kitabın ismine ve kapak tasarımını görüp okuduktan sonra tam anlamıyla bir hayal kırıklığına uğradım. Bu kadar imla hatası ve anlatım bozukluğuyla dolu bir kitap daha okumamıştım. Yakalayabildiklerimi saydım 80 kadar yerde hata var. Zaten 130 sayfalık kitap, kimi sayfalarda arka arkaya her cümlede hatalar var. Gerçekten rahatsız ediyor, kitabın akışını bozuyor. Yazarın veya yayınevinin bir acelesi varmış zannımca, keleği getirip kavun diye sunmuşlar bize. Tashih adına hiçbirşey yapılmadığı çok belli. Bunun ötesinde böyle bir kitapta daha edebi bir dil beklersin ama maalesef, çok sıradan, düşük ve basit cümleler, kelime tekrarları... Kitabın konusuna, içeriğine giremeden bunlar zaten kapıdan döndürüyor, okurken çok rahatsız oldum, ama başladığım kitabı bitiren birisiyim mecburen bitirdim. KESİNLİKLE TAVSİYE ETMİYORUM, alıp okumaya çalışarak zaman kaybetmeyin. Ayrıca birer sayfanın boş olması da israftan başka bişey değil bence. Lütfen edebiyat mezunu her insan kitap yazmaya kalkışmasın, yazık onca okuyucuya ve haksızlık onca edebiyatçıya...