E-Dergi

Günümüz “tüketim hız haz alma” koşullarında hayatın kendisinin adeta bir açık bir büfeye dönüştüğünü, aslında önümüze zorla sunulan sonsuz seçenekten ötürü hiç acıkamadığımız için haz alamadığımızı ve bu yüzden derinlerde bir yerde bu kadar mutsuz olduğumuzu öyle güzel örnekler üzerinden anlatmış ki bize; fizyolojimizi tanıyıp anlayıp üzerinde düşündüren ve belki bir nebze de olsa bizi davranışlarımızı değiştirme ve kontrol altına almada yardımcı olan yazarın tüm kitaplarını çok seviyorum.

Değindiği dijital dizi platformlarının tüketim çılgınlığının kurmuş olduğu dopamin tuzağı ya da sosyal medya telefon refleksi, dijital irade veya -mış gibi yaşamlar gibi örnekler üzerinden çok düşünülecek bir sürü konu bırakıyor zihnimize. Sosyal medya detoksu dediğimiz şey aslında bir “dopamin orucu” imiş ya mesela

Sabret
Bekle
Özle
Mutlu ol

Ankara’yı belli başlı simge yerlerinin dışında pek bilmediğim için bu kitapta Ankara’ya dair bilmediğim pek çok şeyi de öğrendim, Ankaralılar kitabı okurken çok daha fazla keyif alacaktır. Tabi yazar ile aynı yıllara denk gelen çocuk ve gençliğimizin oyunları, ilişkileri, kavramları da tanıdık olduğu için okurken gülümsetti

Kitapta en çok sevdiğim yerler ise Anadolu’nun ve ülkemizin geçmiş yıllarında kalan o edepli görgülü saygılı insanlarının, onların davranış biçimlerinin anlatıldığı sayfalar.
80-90 lara dair insanlar o samimi sıcak güvenilir insan ilişkileri komşuluk, akrabalık, arkadaşlık dışında neyi özlüyor asla anlamam…Kömür taşımayı mı, gaz ekmek kuyruklarını mı, hastanelerde per perişan rehin alınmayı mı…yol yok ulaşım yok elde çamaşır yerde temizlik say say bitmez…

Yazarımız da Ankara temelinde kendi hayatını
anlatmış bu kitabında
Ve şöyle bitirmek istiyorum yazımı…
Töresiyle, seymeniyle her daim var olasın başkent Ankara.

Türk klasiklerinin en sevdiğim ikinci kez okuyacağım

Yılansa da hiç eskimeyen her yaşta okunduğunda farklı zelle lezzet veren muazzam kitap

Türk edebiyatında hak ettiği değeri alamamış kitaplardan biri olduğunu düşünüyorum