E-Dergi

"Cezaevi Günleri" öyküsü için bile okunacağını söyleyebilirim. Bazı öykülerini okumasaydımda olurdu belki aralarında... Bazen çok harikulade olan anlatımı bazen kasıp kavuruyor.
Hatta okumasaydımda olurdu dediğim öykülerde anlatımı anlamadığımdan kaynaklandı sanırsam.
Fakat yinede "Yolculuk edilecekse geçmişe, tek başıma çıkarım sehpaya. Tanıklara gerek yok." gibi... Yada "Yarın: umutların, kestirimlerin, beklentilerin iskambil piramidi" gibi... Son olarakta, "Bizi yöneten güç asılmalı" türünden lezzetli aforizmalarla karşılaştığımda heyecan duydum.

Zaman zaman konudan kopup. Neredeyim? Ne anlatıyor? Kim konuşuyor? gibi soruların cevaplarını aramaya çıktım. Bazı öyküleri anlamakta zorlandım. Özellikle "KAN" adlı öyküyü okurken buhran bastı. En sevdiğim öykü: "KÖMÜR" oldu.

İyi ve güzel olan herşey ya erken yada çabuk tüketilir. Sabahattin Ali' de iyi ve güzelmiş! İçimizdeki Şeytan okumadım demek ayıp sayılacak kadar muhteşem bir eser...

Her dönemde olduğu gibi Kuyucaklı Yusuf' ta nasibini almıştı zenginlerin şerrinden... Sabahattin Ali bir kez daha alkışı hakediyor hemde ayakta!

Yorum yazsam elim kırılır. Çarpar beni ALLAH! Bir tutunamayan daha... Okumayan çok şey kaybetmiş demektir. Oğuz Atay okurken noktalamalardan bile anlam çıkarmak çok başka!