E-Dergi

Gerçek bir edebiyat eseri. Öncelikle imgesel diliyle dikkat çekiyor. Bir hikaye kitabı olmasına rağmen şiirsel bir anlatımı var. Zorlayan, bıktıran bir imgesellik değil. Bulmaca çözer gibi, çağrışımları bir araya getirip anlam çıkarma çabası okurun payına düşen. Kitaptaki son sekiz hikayede bu tarz anlatım yoğunlaşmış. "Değirmen Taşı" hikayesi dili ile çok etkileyici, bayıldım.

Akılda kalana, iz bırakan hikayeler fazla. Ben özellikle kitabın son hikayesi olan "İstanbul" a bayıldım. Her cümlesinde 90'lı yıllardaki üniversite yıllarını hatırladım. Bir İstanbul güzellemesi. Birçok hikâyesinde kaybolan değelerimiz, sokoklarımız, insanlarımız ve insanlığımız var. Mustafa Kutlu'nun bazı hikayelerini anımsatıyor. Okur olarak daha çok hikaye yazmasını dilerim.

Polisiye, bilimkurgu, fantastik ögeler taşıyan sürükleyici bir anlatım. Fakat yazarın kitabı 20'li yaşlarda yazması dolayısıyla acemilikler barındırıyor. Yukarıda belirttiğim türlerin klişelerini kullanmış. Keşke üzerinde biraz daha çalışsaydı. Ama okunabilir. Hızlı ve heyecanlı akıyor çünkü.

Edebiyat öğretmenlerinin seviyesi buysa vay memleketin halinr!

Çok başarılı, şiirsel yoğun bir dil. Usta işi benzetmeler, imgeler, canlı tablolar... Çocukluk günleri, yalnızlık, geçmişle hesaplaşma... Keşke daha çok yazsa....