E-Dergi

Ba-yıl-dım.
Agatha Christie romanlarını(özellikle Hercule Poirot varsa) çok severim. Bu kitap "Doğu Ekspresinde Cinayet"ten sonra en sevdiğim 2.romanı oldu ve ilk kez katili tahmin edebildim.

Keşke daha da kalın olsaydı kitap, bitmeseydi. Her sayfasını büyük bir zevk ve merakla okudum.Bethanne kendisini yıllar evvel başka bir kadın için terkeden eski kocasını affedebilecek mi yoksa çıktıkları seyahatta tanıştığı motorcu Max'i mi seçecek. Kitabın son sayfalarına kadar bundan emin olamıyorsunuz,kafası ve duyguları öyle karışık ki. Çok güzel bir kitaptı.

Okurken içim acıdı,çok hüzünlü bir hikayeydi Anne ve Westry'in aşkı.Bu kasvetli ve yağmurlu havada okunacak kitap değilmiş,içime daha da bi dokundu.Çok sürükleyiciydi ama kitabın hüzün dolu bir ağırlığı var şimdiden söyleyim.

Stieg Larsso-Milenyum Üçlemesi ve Jo Nesbo-Nemesis'ten sonra çok hafif ve basit geldi bana. Okuyucuya kafa yorma imkanı tanımıyor. Ama bu romanları okumamış,polisiyeyle yeni tanışmış okuyucular için okunabilir bir kitap.

Maneviyat,Tasavvuf içerikli bir kitap olarak almıştım ama felsefe ağırlıklı bir kitap çıktı. Din adına kendi adaletini kendileri dağıtan,cinayet işleyen,bunu Robinson gibi bir zihniyetle yapan 3 arkadaş. Hiç umduğum gibi çıkmadı.Üzgünüm.