E-Dergi

Roman genel olarak çok güzel.Dili sade , anlaşılır.Römada ilgi çekici bir hikaye var.Ama konu biraz fazlaca uzatılmış geldi.Zaman zaman sıkıldım.

İ.Oktay Anar'ı okumamı Nazan Bekiroğlu tavsiye etmişti.Bu nedenle araştırmadan bu kitabı aldım.Kitap okumayı çok seven birisi olduğum halde hayatımda okuduğum en sıkıcı kitaptı.Kitabı bitirince derin bir oh çektim.Harcadığım zamana ve paraya yazık ettim.
Konu bütünlüğü yok,punto küçük ve boşluk bırakılmadan yazılmış.Okurken sanki ilk sayfayla son sayfa arasında tek bir cümle varmış gibi hissediyorsunuz.Ayrıca edebi bir eserde EDEP olmalı diye düşünüyorum.Yer yer kurulan cümlelerden midem bulandı.

Anlatım gayet sade,ilkokul öğrencisinin dahi kolaylıkla anlayabileceği bir uslupta.Kitabın sonlarına doğru uslup değişiyor,aşka yoğunlaşıyor.Bu bölümleri okurken Şems'i okuyormuşum gibi oldu.Veysel Karani'nin yumuşak üslubu sanki Şems'in o sert üslubuna dönüştü.

Sıkı bir Nazan Bekiroğlu okuruyum.Bu kitabı da büyük bir sabırsızlıkla bekledim.Ama ilk 100 sayfa falan romana giremedim.Büyük bir hayal kırıklığı yaşadım.Bu kitap çok güzel bir film olur ama Nazan Bekiroğlu nun o alıştığım ve sevdiğim uslübu yok.. Yazarın elimde en uzun süre kalan kitabı oldu."Sen öyle çağırmasan ben böyle gelmezdim." cümlesiyle kahramanların büyük bir aşk yaşadıklarını sanmıştım ama kahramanlar birbirini sevmeden evleniyorlar.O kitaptaki cümle bence pek oturmamış.

Çanakkale'de imanın zaferini okuyacaksınız.Şanlı askerimizin ,esire misafir muamelesi yaparak,kendi kuru ekmekle yetinip esire taze ekmek ikram ederek düşmanına verdiği insanlık dersini gözyaşları içinde okuyacaksınız.Okurken ürperecek ve yeri gelecek o aziz şehitlerimize vefasızlığımıza gözyaşı dökeceksiniz.