E-Dergi

A. Maalouf’un son kitabı, “Batı ve Hasımları” alt başlığıyla yayınlanmış, bu alt başlık kitabı çok daha iyi yansıtıyor. “Yolunu yitirmiş insanlığa hızlı bir kuşbakışı atmak” diye tanımlıyor yazar kitabını. “Doğu”yu, Rusya, Çin ve Japonya ile sınırlı tutulurken “Batı”yı ise ABD ile tanımlıyor. Yazar olabildiğince objektif olmaya çalışmış ancak eğitimini aldığı ve kültürünü benimsediği Batı’nın diğer yarısı olan Avrupa etkisi altında kaldığından, kalemin mürekkebi biraz Amerika kokuyor. Ancak buna rağmen yaklaşık son 150 yılın mükemmel bir fotoğrafını yukarıda adı geçen dört ülke üzerinden, son derece derli toplu ve gerçekçi olarak aktarmayı başarmış. Yani mürekkebinin kokusu kitabın değerini düşürmemekte. Oldukça değerli bilgiler edindim, günümüzde Batı (Amerika) ile onun hasımları Doğu (Çin) arasında oluşan bir labirentte sıkışıp kalmış insanlığın şimdisini ve geleceğini çok yalın bir dille anlatmış. Görüşleriyle tam uyum içinde olmak şart değil, ancak kitabı okumak bence şart.

“Çocuklar Treni” II. Dünya Savaşı sonrası İtalya’da geçen bir hikaye, gerçek veya kurmaca, ne olursa olsun, “insanca, pek insanca”. Mussolini sonrası toparlanmaya çalışan İtalya’da fakir güney ile zengin kuzey arasındaki “dayanışma”yı anlatıyor. Komunist ve partizanların organize ettiği dayanışmayı. Güney’de Napoli’de küçük bir çocuğun ağzından, dayanışma ile kuzeye Modenna’ya gönderilen Amerigo’nun ağzından anlatılıyor.

Viola Ardone’nin dili çok yumuşak. Kısa kısa cümleler, edebiyat ve yazım oyunları hiç kullanılmamış ancak insanın içine işleyen bir derinliği var yazdıklarının. Kurgunun kuvveti de bu derinliği arttırıyor. Savaş sonrası yaşanan zorlukları ve savaşın çocukların hayatları üzerinde neler yarattığını anlatan ağıt gibi yazılmış çok güzel bir anlatı. Okunmasını dilerim.

Gerçeklere dayanan bir kurmaca roman. Yazar Victor Glass o döneme ait mahkeme kayıtları dahil birçok belge ve yazılı kaynaklardan faydalanmış. Günümüzde J. W. von Goethe, Alman Edebiyatı’nda zirvedeki isim olarak kabul edilmektedir. Kitapta geçen olay da dahil çoğu anlatının Goethe’nin biyografilerinde yazılmış olaylar olduğunu anlıyorsunuz. Ama bu kitapta anlatılan Goethe’nin kişilik özelliklerinin, karakterinin sanki onun eserlerinden, yazdıklarından daha ön plana çıkarılmış olduğunu düşünüyorum, bu ise kitabı ilginç kılmakta. Goethe’yi eserlerinden bağımsız bir de böyle tanımak hoşuma gitti. Yazarın kitap sonunda belirttiği zaman atlamaları veya bazı mantık hatalarına (gebeliğin seyri ve süresi, doğum sürecinin karikatürize anlatımı gibi) takılmayın. Öneririm.

Hocam da olan Cengiz Kuday’ın beyin cerrahı olarak hekimlik hayatı ve yaşam deneyimletine ilişkin anı ve otobiyografik öğeler taşıyan kitabı. Genç hekimlere yol gösterici olabilir

Türk Tabibleri Birliği’nin efsanevi hekimi Dr Mahmut Ortakaya’nın anı, belge, görüşme ve konuşma notlarından derlenmiş biyografisi. Onun aforizmatik sözlerini “insan, haklarıyla insandır”, “sağlıktan ve özgürlükten tasarruf edilemez” deyişleri de kitapta yeralmış. O bir “Anadolu Bilgesi”dir. Kutup yıldızıdır, sağ duyunun aysbergidir. Hep söylenir ya “TTB bir okuldur” diye, bu okulda iki öğretmen beni fazlasıyla etkiledi. Mahmut Ortakaya ve Füsun Sayek. Okunmasını dilerim