E-Dergi

Öylesine iç bunaltıcı, öylesine kasvetli bu etkiyi neyin yaptığını çözemedim. Çünkü cümlelerde kızgınlık yok, hayıflanma yok, sadece anlatı var. Okudukça yanlışları gözünüze sokan bir kadın var. Değeri bilinememiş bir ortamda kendini farklılaştıran bir kadın. Kitapta hızlı akan bir yaşam nakşedilmiş. İstese 3 cilt kitap olurmuş ama kısa ama atlamalıdan, boşlukludan ziyade hızlı hızlı yazılmış gibi uzun bir filmi x4 ile izlemek gibi. İçinizi sinir ve üzüntüden buz gibi yaptığı, tir tir titrettiği yerler de var, özgürlüğün ve umursamazlığın ferahlattığı yerler de. Çocukluğun sıkışmış kalmış hisleri, gençliğin gelişmeye çalışan duyguları, sevmeden evliliğe evet demesi, hastane yaşamının soğukluğu… Her şey öylesine apaçık ve çırılçıplak ki. Kaç kişi bu şekilde yazmaya cesaret edebilir bilemiyorum. Hiçbir çekincesi yok gibi. Okuyunca “gamlı prenses” lakabını sonuna kadar haketmiş bir yazar olduğunu görüyor, değerinin kısacık yaşamına sığamayıp ölümünden sonra anlaşıldığına üzülüyorsunuz.

Çok tatlı, her kitabım için alabilsem keşke.

İnsan Nedir? Hayretler icinde kalınacak kadar iyi organize edilmiş bir kitap. Biraz Sokratesvari geldi ki Sokrates’in tarzına, yaptığı ters köşelere ve kişiyi kendi silahıyla vurmasına bayılırım. Twain de yine ayni yolu izlemiş ve karşılıklı konuşma tarzında ilerleyen bu kitapta, insanin bir makine oldugunu, kendi kendine hiçbir şeye vakıf olmadığını ve yaptığı hiçbir şeyin kendi tasarrufunda olmadığını, soru cevaplarla çok güzel pekiştirmiş. Hayretler içinde kalarak okuyacaksınız zira yok artık dediğiniz yerler bolca olacak ama karşı gelmeye mecaliniz kalmayacak. Öyle bir manipülasyon diyim.

Bu kitabı oğlum Kayra’ya hamileyken okumuştum. Ve oğlumun adını etkilenerek koymuştum. Hoş, Kayra’nın hayatı ve sonu pek parlak sayılmaz ama kitabın tamamı beni inanılmaz etkilemişti. Atmosferi, yasam alanı ve karakterlerin konuşmaları, duyguları, ruh halleri… Kinyas ve Kayra'nın Günday’ın ilk kitabının olması akıl almaz gerçekten. Bu kadar başarılı olması, kitleleri etkilemesi… Favori yazarım olmasında en büyük paya bu kitap sahiptir, hala her kitabini merakla bekliyorum. Kitabın içeriğine gelince, Kinyas’ın ve Kayra’nın seçtikleri yolda ilerlemelerini an be an izliyor ancak hiçbir şey yapamıyorsunuz. Adeta yaşlı bir kadının filmdeki iyi karakterleri kötülerden savunmak için ekranla konuşması gibi. Sonunu göre göre ama yine de merakla yollarında ilerlemelerini izliyorsunuz. Yanlışlar ve doğrular birbirine girmiş, aydınlık karanlığa boğulmuştur artık. Zararın neresinden dönülse kardır?

Cocuklara kayiplarin verdigi duygulari ve bunlarin verdigi ezici hislerin aslinda normal oldugu ve elbet azalacagi guzel betimlerle verilmis. Illustrasyonlar guzel, metaforlar da epey iyi. Basinda kara bulutla gezinmek ve bu yuzden basin onde yuruyup etrafi gorememek, gozune sabun kacmis gibi aglamak istegi, ahtapotun kollarinin vucudu sıkması gibi kalp sıkışıklığı gercekten cok cok iyi benzetmeler. Dahasi cocuklara her seyin gececegini de vad ediyor. Cok basarili bir kitap.