Nazan Bekiroğlu'nun kitaplarını okurken, şiir okuyormuş duygusuna kapılıyorum, lirik anlatımı tutku yaratıyor, hiç bitmesin isiyorsunuz, teklik ve bütünlüğü tasavvufi bir alt yapıda anlatışı, aralara serpiştirilmiş herbiri uzun bir şiirin mısraları güzelliğindeki cümleler, işlediği konuya yaklaşımı ve hakimiyeti, benim için muhteşemdi, mutlaka okunması gerek, bir yandan da her okuyanın benim aldığım keyfi almayacağını düşünüyorum, sadece bir Adem Havva, yaradılış romanı olarak bakıldığında, Nazan Bekiroğlu, tasavvufi felsefeyi, tekliği, nasıl, cümlelerinin içine gizledi, bu kadar güzel yerleştirdi, anlatabildi yi kavramak, keyif almak hatta yazarın duygu zenginliğini kısmen farkedebilmek, mümkün olmayacak.